Gülen Gözlerinde Bahar Vardý

Her gün neþeli geçmez elbette ki günüm

Birazda çileyle geçecek elbette ki ömrüm

Öksüz deðilim Rabbim var buna çok þükür

Gerisine de yetmez yetmesin bir tek sözüm

Kederinden erimiyor ya bu benim özüm

Bir vefasýza kapýlmadým avunmuyorum

Vefasýz olan seveni de ben savunmuyorum

Nasibimde olan ne ise ben razý oluyorum

Gerisine de yetmez yetmesin bir tek sözüm

Kederinden erimiyor ya bu benim özüm

Hicran ateþiyle de yanmadý bu gönül

Cihanýn neþesine de kanmadý bu gönül

Aþkýn ateþinde yandý piþti bu gönül

Gerisine de yetmez yetmesin bir tek sözüm

Kederinden erimiyor ya bu benim özüm

Bir coþtu bir taþtý gönül sonunda uslandý

Baþý döndü havalara uçtu aradýðýný buldu

Açan gönül baðýnda açan gülleri de soldu

Gerisine de yetmez yetmesin bir tek sözüm

Kederinden erimiyor ya bu benim özüm

Cevri cefa çekti sefayla gezdi yaza eriþti

Bir defa sevdi aþkla gezdi nazla seviþti

Gülen gözlerinde bahar vardý bu sevinçti

Gerisine de yetmez yetmesin bir tek sözüm

Kederinden erimiyor ya bu benim özüm

Aþa tatlýyý kattý söze aþkla balý kattý

Aþk ilinde geze geze aþký da o yâre anlattý

Aþksýz geçen günlerin kapýsýný eliyle kapattý

Gerisine de yetmez yetmesin bir tek sözüm

Kederinden erimiyor ya bu benim özüm

Mehmet Aluç