Aslı yok yaylasında, kırk bin koyun edindim.
Elli yat, beşyüz katım, bin beş yüz oto bindim.
Kara para aklarken sanmayın korkup sindim.
Aslı yok yaylasında nelerim var ah neler!
On beş Saray yaptırdım, on'u denize karşı.
Uşaklar donatırlar, ben bilmem pazar, çarşı.
Hata yapan olursa çalar cenaze marşı.
Aslı yok yaylasında, halayıklar un eler.
Arsaları kapattım, müteahhit beklerim.
Katlarımın üstüne yeni katlar eklerim.
Nice canları yaktı, karşılıksız çeklerim.
Aslı yok yaylasında, tükenmez bahaneler.
Kan kusar çiftliğimde, kahyalar marabalar.
Boyalı cilalıdır, tahtalar darabalar.
Mercedes olsa bile gazlıdır arabalar.
Aslı yok yaylasında, şeytan aklımı çeler.
Adem olan bilir ki hayal kurmak bedava.
Et ucuz gelsin diye, her gün çıkarım ava.
Ya mangalı yakarım, ya da bir yağsız tava.
Aslı yok yaylasında, bana akar dereler.
Aksırıp tıksırırım efendice yemekten.
Önüme hazır gelir hiç anlamam emekten.
Eğer karnınız açsa utanmayın demekten.
Aslı yok yaylasında maydanozlu köfteler.
İçim her zaman ezik, demeyin yok parası.
Bedenim battal beden, karnımda ki Türk kası.
Yüz on okka çekerim, atlastandır darası.
Aslı yok yaylasında yüzlerce elbiseler.
Dün gece vakti yine, ayran doldurdum tası.
İçerim ezilince tuttu midemin yası.
İki koyun devirdim, bir tane süt danası.
Aslı yok yaylasında, kavuşmuyor düğmeler.
Dağların arasında keklik gibi sekerim.
Dürümü yuvarlarım düşüyorsa şekerim.
Dökülen kırıntıyı, tarlalara ekerim.
Aslı yok yaylasında, çayı mı kim tazeler?
Eğer kılçığı yoksa, çok severim balığı.
Soframa hiç oturtmam iş bilmeyen alığı.
Kovalarım tepemden bütün kalabalığı.
Aslı yok yaylasında, bin bir çeşit mezeler.
Pişirtirim bilene kebabın en hasını.
İki de tek atınca siler gönül pasını.
Boşa heveslenmeyin anlatmam dahasını.
Aslı yok yaylasında, şiir olur dizeler.
Kul Fikret aslı yoksa, bu neyin hikayesi.
Gezdiğin yaylaların bu mu sana payesi.
Eğer şairin yalnız hicvetmekse gayesi.
Aslı yok yaylasında, daha çok kuzu meler.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
22.Ekim 2020 Saat 15.05
Güzelçamlı/Kuşadası
