Kanmak gibi
Ölmek, çaresiz feryadýn eþiðinde
Karakuyu'nun baþýnda bir baþýna
Herkes kendinden korkuyor
Ýkindiye beþ kalmýþ
Arabalar peþ peþe
Her arabada sigara dumaný
Taviz veriliyor bir keresinde
Düþünsene ölmüþüm ama duymamýþtým
Cenazeme en son ben davet edilmiþim
gülleri toplarken bir hengame
Þu zalim Fýrat'ýn ne suçu var
Herkeste kin ve küfür
Bende kuru kuruya bir iman
Kurumuþ tahtadan kurulan
Tek katlý bir sýðýnak
Zalim ve Kinyas
Þarkýlar eþliðinde mezara raký
Ölmüþ iþte
Özlemez hiçbir ölü dünyayý
Her insan iþlerse her günahý
Cennet etmez mi bu dünyayý
Mezarým dahi taþlandý
Su falan istemez yüreðim
Toprak yarýlmýþsa da boydan boya
Aðzýndan çýkacak bir Fatiha yeter bana.

Mekan zamanýn ilacý deðildir
Ölümcül kanserlerin ilacý sigarada
Gök bize indirilmiþ en muntazam mucize
Bile isteye vaz geç artýk bu sevdadan
Mevsim yalnýzlýðýn takvimi
Her gün bir ömür imiþ bekleyene
Lastik ayakkabý kokularý
Paslanmýþ tenekede içme sularý
Çiçek dipleri ve ipsiz sapsýz kuyu
Kimse nota bilmiyor
Herkes farklý notalardan söylüyor ayný türküyü
Dert ayný ya kime ne diyeyim
Koyunlar ter içinde
Bir insan yok ama var gibi gölge
Yüzünü ölçüyorlar
Kafa kaðýdý kafadan baþka her yerde
Resimlerde yüzler yerde
Evlerin kapýsý kilit nedir bilmiyor
Saatler eþ ölünce yanký yapýyor tek odalý evde
Ýnsan alýþamýyor bu sese
Her ses bir iþaret
Yaklaþan tek þey Güneþ
Yeni bir güne uyanmak binlerce hamd
Bir gün o gün ise bir ömür çile
Kimseninkisi dert deðil kimsede
Al baþýmdan bu sevdayý koy göðsüne
Al baþýmý bastýr göðüsüne
Ne diyecek ise gözlerin razýyým her kelimeye
Rengi yok burda kelimelerin
Duvar renklerini kelimenin rengine boyayamam
Dertler renklidir burada
Hiçbir renk tasviri olamýyor hiçbir derdin
Herkeste alabildiðine siyah
Bende gri
Ýnsan ölümü beyaz bir renk sanýyor
Ben hariç hepsi