Ya Nasip Dedim Çıktım Yola
Omuzumda heybem içinde bir lokma ekmek
Seyyah oldum düştüm çöllere
Arama beni bulamasın
İzlerim kaybolur ardımda
Esen kum fırtınalarında
Tepemde kızgın güneş
Susuz bırakıyor ciğerleri
Çatlatıyor kurumuş dudukları
Biliyorsun dokunsam kaybolacak
Gözlere varmış gibi serap gösteriyor
Bir ağacın gölgesi
Sığınak oluyor yolunu kaybedene
Duvarı penceresi kapısı olmayan
Sokaksız koca bir boşlukta
Aklın yolu ise yine umut oluyor
Birbirini kovalayan gece gündüz
Gün batımında giden güneş
Yerini bırakır alaca karanlığa
Ardında gelecek gecedeki aya yıldıza
Roratısızlığına rota olacak su gibi akan zaman
Gidişim böyle uzaklara
Kurduğum hayallerimin yolu
Bilmesemde nereye kadardır
Ömrün vadesi aradığım varmı yokmu nasipte
Yine de gidiyorum belki umuduğumu bulurum diye
(
Ya Nasip Dedim Çıktım Yola başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
29.10.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.