Omuzumda heybem içinde bir lokma ekmek 
Seyyah oldum düştüm çöllere 
Arama beni bulamasın 
İzlerim kaybolur ardımda 
Esen kum fırtınalarında 

Tepemde kızgın güneş 
Susuz bırakıyor ciğerleri 
Çatlatıyor kurumuş dudukları 
Biliyorsun dokunsam kaybolacak 
Gözlere varmış gibi serap gösteriyor 

Bir ağacın gölgesi 
Sığınak oluyor yolunu kaybedene 
Duvarı penceresi kapısı olmayan 
Sokaksız koca bir boşlukta 
Aklın yolu ise yine umut oluyor 

Birbirini kovalayan gece gündüz 
Gün batımında giden güneş 
Yerini bırakır alaca karanlığa 
Ardında gelecek gecedeki aya yıldıza 
Roratısızlığına rota olacak su gibi akan zaman 

Gidişim böyle uzaklara 
Kurduğum hayallerimin yolu 
Bilmesemde nereye kadardır 
Ömrün vadesi aradığım varmı yokmu nasipte 
Yine de gidiyorum belki umuduğumu bulurum diye
( Ya Nasip Dedim Çıktım Yola başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 29.10.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.