SÖZE NASIL BAÞLASAM?

     Ahmet AYAZ

Gaziantep Güneþ Gazetesi 17 Kasým 2020

       Kendi kendime düþündüm biraz, söze nasýl baþlasam nereden baþlasam diye. Bizlerin yaþam biçimindeki olumsuzluklara, devlet yetkilileri müdahale eder. Fakat bizler T. C. Halký  olarak, özgür yaþamýmýzý sürdürürken, karþýnýn özgür yaþama hakkýný da,  dikkate  almamýz gerekmektedir. Her þey devletten  beklenmez. Gece yarýlarýnda, Ýnsanlarýmýz tatlý uykuda iken, köpek havlamalarý, Gaziantep’te bazý apartmanlarý yaþanýlmaz bir hale getirdi. Sen hiç köpek görmedin mi? Köpekleri sevmez misiniz ? Diyenlere  sesleniyorum. Ben bütün hayvanlarý ve köpekleri de severim. Köylerde biz çoban köpekleri beslerdik. 200-300 en az 50 koyunun bekçisiydi köpekler. 4-5 tane sütlü ineklerin bekçisiydi köpekler. Acaba apartman balkonlarýndaki köpekler, neyi bekliyor? Kimleri bekliyorlar?.  Buna bir anlam veremiyorum. Bu günlerde, hayvan sevgisi insan sevgisinin çok üzerine çýktý gibi geliyor bana. Sakýn benim hayvan sevgisinden uzak olduðum sanýlmasýn. Ben köylü çocuðuyum ve köyümde hayvanlarýn içinde doðup büyüyen birisiyim. Kuþlarý, koyunlarý , kuzularý, inekleri ve öküzleri çok severim. Çünkü süt, yoðurt,  ayran, yað, yumurta insanlarýn önde gelen besin kaynaklarýdýr. Ayrýca hayvanlarýn gücünden yararlanýyoruz. Fakat bazý apartmanlarda yaþamak öyle bir dert oldu ki;  Anlatmasý çok zor.

       Gecenin saat 01.00 de 02.00 de, insanlarýn tam  uykuya  dalma saatlerinde  her apartman balkonlarýndan bir köpek havlamasý duyulmaktadýr. Bazý  akýl  fukaralarý evlerinde hayvan beslemeyi bir marifet sanýp, kendilerini medeni  insan seviyesinde sanmaktadýrlar. Ayrýca parklara oturduðunuz zaman, her apartmandan bir köpek getirip, parklara  kakalarýný yaptýrdýklarýný görmeniz mümkündür. Kamelyalar oturulmaz bir haldedirler.  Bu parklarda oynayan çocuklarýn üstlerine, ayaklarýna köpek kakalarýnýn bulaþýp kirlettiklerini  görürsünüz. Bu zamanda, bu nasýl bir hayvan sevgisi, bu  nasýl bir insan sevgisi ? Bir türlü anlayamýyorum. Bunlara tepki gösteren birisi, görgüsüz, ve bilgisiz biri olarak deðerlendiriliyor. Kendi zevklerinin tatmini için, gece yarýlarýnda birilerinin uykusunun kaçmasý, sözü  edilen akýl fukaralarýna zevk mi veriyor? Bunu  da bir türlü  anlayamadým. Sevecekseniz, sevecek çok þey var. Eþini, çocuðunu sev. Evinin penceresinden bir bak. Aðacý sev,   kuþu sev, gülleri, çiçekleri sev. Güneþi sev, Ayý sev. Karanlýk gecelerde yýldýzlarý sev. Her þeyden  önce  insanlarý sev. Ýnsanlarý sevmek için  saygý gerekir.  Ýnsanlara karþý saygýlý  olmaz isek, bizim de insan olmamýzýn zaten bir anlamý olmaz kanaatindeyim..

    Ülkemizde marka bir þehir olarak bilinen, bir

ilimizdir Gaziantep. Fakat Þahinbey ilçemize baðlý olan, Yeditepe  Mahallesindeki bu insan yaþamýna üzülmemek,  elde deðil. Parklarýn kenarýndaki kaldýrýmlara, sözde  kediler ve  köpekler için  döktükleri yemek artýklarý ile kendilerini medeni insan seviyesinde sanan yaratýklar, medeni insan  seviyesine nasýl gelirler? Ne zaman gelirler? Onu düþünüyorum. Ayrýca; Belediyelerimizin yapmýþ olduklarý güzel hizmetlere, insan sandýklarýmýzýn layýk olmadýklarýna,  son  derece üzülüyorum. Gazi Þehrin

sayfalara sýðmayan özelliklerine ve güzelliklerine gölge

düþüyor. Olmaz böyle þey. Söz konusu þikayetim bazý kimselerce önemsiz görülse de, önemsiz deðil. Büyük,küçük hepimiz el ele verip, bu Gazi Þehrimizi, yaþamayý deðer bir hale getirmeliyiz.