b ir şiirdi hayatlarımız
e vler içinde
ş endik ailelerce
t aze ekmek severdik
e limizde kağıttan uçurtmalar
p eşimizde rüzgar koşardık sevinçlerle
e n mutlu çocuklar olmuştuk beştepe'de...
b ilmezdik kötülük,üzmezdik annemizi
e kşi,acı demez doyururduk karnımızı
ş iddetli geçerdi kış,yakardık sobalarımızı
t esti ile su satardık her Salı pazarı
e rtesi günlerimizde hep çocuk uyanırdık
p ul biriktirir gibi gazoz kapakları biriktirirdik
e limizde briketler gecekondumuzu inşa ettik
b azı çocuklardık biz
e llerimizle yapardık oyuncaklarımızı
ş enlik günlerdi çemberle koştuğumuz
t epeden tırnağa gecekonduyuz
e vlerimiz yüz yüze,diz dize komşuyuz
p erde olurdu kavgalara dostluklarımız
e n güzeli yıllarca selamlaşırız
b oşu boşuna yaşamadık
e rdemli gençlere dönüştük biz
ş imdi hatırladıkça o gençlik yıllarını
t ozu dumana katmazdık ortamı
e limizden geldikçe iyi izler bıraktık
p arasızlık günleri yoldan çıkartmadı
e n kızgın dönemlerdi geçtiğimiz ...
b azı mahalle değildik biz
e zmedik ezdirmedik birliğimizi
ş anslı insanlardık belki
t erbiye görmüş çocuklardık
e limizi bırakmadı büyüklerimiz
p as tutmadı komşuluklar mahallede
e skimedik ,her gün bayramdı beştepe
B ilyeler içinde ikilikti cam bilye
E rken başlardık oyunlara mahallede
Ş ans kader kısmet denerdik
T renlere inip binerdik
E vlerimize mutlu dönmeyi bildik
P antolonlarımızda yamalara aldırmazdık
E kmek yemeyi ne çok severdik
B irdir bir oynardı mahallenin çocukları
E linde topaca ip sarardı bazıları
Ş işman olanlarımız var mıydı dert etmezdik
T anıştık,kaynaştık hep beraberdik
E vlerimiz bir gecede kondu toprağa
P erdeleri korniş nedir bilmezdi pencerelerin
E l emeği göz nuru odalarımız serince döşendik..
b ahar geldiğinde
e vlerimiz bahçelerimize karışırdı
ş ehirden gelenlerin gözü kalırdı
t ürlü türlü çiçekleri açan ağaçlara
e ksik değildi dostluklar aynı sokakta
p ürüzsüz sevgiler ekilirdi kalplere
e lsiz ve dilsiz olurduk kötülüklere …
b elki unutmuşluklarımız var yıllarca
e zberlerimizi korurduk okul yolunda
ş iir okuyan öğrenciler olmasak da
t epeye çıkardık şenyuva öncesi orada
e l ıslığını severdik her şekliyle ankara’da
p atates yemeden doymadık sofralarda
e vlerimiz yıkıcılar yıktıkça çıktı ortaya
B illurumsu bahar günlerinde büyüdük biz
E vlerden bahçelere taşıyordu seslerimiz
Ş akalaşırdı kuşlar bile sevinçlerimize
T anıdık tanımadıklarımızla mutluyduk aynı mahallede
E skici geçerdi eşyalara az para verirdi değerlerinden
P ek korkmazdık gözü yabancı gezenlerden
E n istemediğimiz oldu istimlak vurdu derinden
b iliyor muydunuz çelik çomak nedir
e l ve iple çevrilen topacın zevkini
ş aşırmayın çocukların kırmızı yanaklarına
t aze ekmek ,patates , makarnaydı sıhhatimiz
e n iyi günleri yaşattı gecekondu evlerimiz
p işmanlık duyulmadan sevinçlerimiz
e ksiksiz anılar oyunlar kadar güzeldi
B ildiğimiz arkadaşlar hepimiz çocuktuk
E ninde sonunda büyüyorduk
Ş aşırdık , değişiyorduk
T uttuğumuz yollar ve aşklar
E vlilik ve iş hayatlarımızla uçuyorduk
P arasız pulsuz da olsak
E n zor günlerimizden geçiyorduk..
b ilmiyorum bu nasıl bir tutku
e ninde sonunda unutmalı değil miydik
ş aşırıyorum bu taze anılara
t epetaklak giderken bir çok şey
e limizi bırakmaz mahallemiz
p ür telaş kış günleri olurdu
e vlerimiz baca baca tüter kova soba meşhurdu
b ici bici elbise ayakkabılarımız bayram sabahlarına çıkardık
e şyalar yenilendikçe bizlerde büyüyorduk
ş aka gibi psikletlerle tüm sokakları öğreniyorduk
t uttuğumuz takımların fanatiği değildik ,kavga çıkarmadık
e ylül günleri bahçelerimiz hüzün giysili tedirgindi
p ille çalışan saatlerin çıktığı yıllardı şaşırdık
e ksi sıfır altı soğuk günlerde kuzinede börekler
b aşlıbaşına verilen bir savaştı toprağa konan evlerimiz
e limizle tek tek tuğlalar ve briketlerle örüp geldiğimiz
ş aşırıp kalıyorlardı yıkıcı zabıta gücü
t erimiz kurumadan yerle bir olurdu kapı pencerelerimiz
e ngellere , zorluklara karşı mücadelemiz
p imi çekilmiş bir bomba gibiydi
e ğilmeden ,bükülmeden dirençliydi adımlarımız
b azen sıkılırdık sığamazdık Ankara'ya
e limizde değil gençtik
ş una buna çatmazdık dar gelirdi mahalle
t emeli olan ,temelsiz olan evlerimiz vardı
e ğikti bahçe duvarları , kapı pencerelerimiz
p aslanan borulardan akardı sularımız
e nsemizden inmezdi korkusu yıkılmasın evlerimiz
b izi unutmaz mahallemiz
e skimez yeniyiz her zaman
ş aşırıyor insanlar bu tutkuya
t astamam biz gecekondu çocuklarıyız
e ndişe duymayız gerçeklerimizden
p ara pul rütbe makam değiştirmedi
e zdirmedik ezilmedik , geri kalmadık kimseden ..
b ilen biliyor
eskiden çok eskiden
ş urada işte bir mahalle kuruluydu
t arumar ettiler , istimlak dediler
e lden ne gelirdi ki çaresizlik ,
p arasızlık ve hazırlıksızlık
e nselendik gibi teslim alındık ...
22.11.2020
üsküdar