Online Üye
Online Ziyaretçi
Düşünmek toprağı kazıp, tarihi ortaya çıkarmaya benzer. Yaşanılmışın farkına vardırır, ibret aldırır ve yaşamın şeklini değiştirir.
Hani derler ya, “Düşünüyorsan varsın!” düşünmek yeniden doğmaktır. Nerden geldiğini nereye gittiğini; neye sahip olduğunu neyi kaybettiğini, aslında gayret etse neleri başarabileceğini… Eğer isterse hedeflerine varmasının imkansız olmadığını hissettirir. Dinlemediği öğütlere içten içe kendisi kavuşur, yanlışlarına tövbe eder, akan kirli suyunun duruluğunu görür, aldığı nefesinde oksijenin arttığını ve enerjisinin çoğaldığını görür. Hangi kiloda olursa olsun, bedeninin hafiflediğini duyumsar.
Hani derler ya, “Çok düşünüyorsan kafayı yersin!” deyimi, düşünen insanın hayatının değişeceğini anlatır. Sevdiğini kaybeden insanın ölüme teşebbüs etmesi, Yaratana isyan etmesi, sinirli olan insanlar için bu kast edilir. Bu insan düşünebilir mi? Hayır. Düşünüyor varsayımı düşüncesizliktir. Çünkü var olanı kaybetmenin çaresizliği içindedir. Var olanın hala kendinde var olduğunu gösterecek bir düşünmeye varamamasıdır. Düşünen insan ölüye bakarak ölmeyi istemez. Yok oluşu görerek yok olmayı arzulayamaz. Düşünen insan, bunun yanlış olduğunu ve hayatın bir yerden başlaması gerektiğini anlayarak, yaşam nehrini durağan hale getirir. İçinde ki çamurları, çöpleri atmak demektir bu. O nehiri çamurlaştırmak ya da var olan çöplere yenilerini atmayı kendisine vazife edemez.
Düşünmeyi baş tacı yapan felsefe veya psikoloji insanı delirtmez bu yüzden. İnsanın hayatını düzenler, çıkmazları, yanlışları düzeltir. İnsana yeni fikirler verirken, güçlü bir nefeste aldırır. Elbette insanın bunu yapabilmesi için ruhen hasta olmaması da gereklidir. İnsanlıktan nasibini almış olmalıdır. Zaten bunun dışında ki kişiler de düşünmez böylesi! Çalanlar, talan edenler, zalimler, katiller, gıybet edenler, iftiracılar, şerden iki yakası bir araya gelmeyenler… Hiç düşünürler mi? Düşünseler bu kötülükleri yapmazlar! Düşünmek onu terbiye eder.
Kur’anı Kerimin her yerinde akıl etmez misiniz, düşünmez misiniz ifadesi geçer. (Kur’anı öğüt almak için kolaylaştırdık. Düşünüp öğüt alan yok mu?) [Kamer 17] gibi… Düşünen insan doğru yolu bulur, kötülükten uzak durur, Rabbini bilir, dosdoğru yoldan gider… Düşünen insan Rabbini bilir, adam gibi adam, insan olur, liyakata önem verir, kul hakkına önem verir, karıncayı dahi incitmez, yaratılanı yaradan ötürü sever…
Düşünen insan güzel yaşar, ölmeden ölür, yokluğu keşfeder, sahiplendiği varlığı üstünde yük sayar, hamal olmak istemez… Dünyayı elinin tersiyle iter! Mum gibi erir, eridikçe ışığı etrafını aydınlatır.
Düşünmek ruhu lamba gibi aydınlatır.
Saffet Kuramaz