Bu şehrin her köşesi bizden izler taşıyor
Bir veda borcun  vardı onu almaya  geldim
Yaktığın kor ateşte yar yüreğim pişiyor
Bir veda  borcun  vardı onu almaya geldim
 
Küçük bir çocuk gibi duyduğumda sesini
Taa içime çekerdim gül kokan nefesini
Gönül  kuşu sonunda kırdı bak kafesini
Bir veda borcun  vardı onu almaya geldim
 
Hani meleğim derdin uçururdun göklerde
Gönlüne ilaçtım ya  devaydım her bir derde
Güneş gedikten aştı  kapanırken son perde
Bir veda borcun  vardı onu almaya  geldim,
 
Ne git derim  nede kal  son sözümdür hoşça kal
Ne dört yapraklı yonca  nede papatyadan fal
Kapattım kapıları istediğin kadar çal
Bir veda  borcun  vardı onu almaya geldim
 
Bırakır da giderim  dedim gönül eyleme..
Yolcu  yolunda  gerek  yar yolumdan  eyleme
Yanlış anladın deyip , bir de yalan söyleme
Bir veda borcun  vardı  onu almaya geldim
 
Funda  Filiz  KOTAN-BİRSELAMVER

( Bir Veda Borcun Vardı başlıklı yazı Birselamver tarafından 25.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.