Ne Bu Acılar
Bitecek Nede Kırk Haramiler Geberecek
Uçmuştu kuş tüyünden hafif ümitlerin o gözlerinden
Konmuştu gönlüme baktığın o günden gözlerinden
Tutamadım sanma yakaladım hala saklı duruyor
Bir kuş gibi geldi kondu bu gönlüme o sıcaklığıyla
Gittiğin günden beri kaç gece eskittim hasretinle
Kaç gece senin o yanaklarından öperek yattım
Yatamadım uyuyamadım deliler gibi döndüm durdum
Çözdükçe bu hasreti beni sardı bırakmadı
Hatıralar çürüdü ben çürüdüm sen hala çürümedin
Seni toprağa verdiğim günde bende gömüldüm
Lakin hala ölmedim ölemedim canım ise yanıyor
Yakında değil çok uzaklarda bu gönlüm kanıyor
Seni andıkça yaralarım sızlıyor gök üzerime yıkılıyor
Ateşten zehri tattım yandıkça yandım kavruldum
Bardakta ki su gibi çalkalandı gönlüm dünyam
Yıkılmadı içinde sen vardın
Mekân bir yokluk içinde ben sensiz yokum
Mekân içinde gözlerin varlık içinde seninle bir hoşum
Benliğimde seni bana yazan hakkın esiriyim
Gerisisin sorma bir ıstırap sorma söylemeyeyim
Deliler köyünde kalmadı gidecek menzil
Yıkıldı her şey üzerimize takıldı el ayağa kelepçe
Yaralandı gönüller şereften yoksun olanlarca atılınca bir
pençe
Hastalık diz boyu şifa için eller gönüllerle semada
Atıldı dünyanın üzerine bir avuç kezzap
Gerisi dersen sanki bir azap
Mani olamadık alamadık bir sevap
Dua ile alırız belki bir sevap kalmadan bitap
Bir fikir ki çıkardan başkasına çıkmaz yolu
İnsanı hiçe sayan bir anlayış azap yolu
Sanki yanan insan değil bir kütük
Kör bakarken âleme oldu körkütük
Yanlışa yürüdük katillerin katran akan çeşmesine doğru
İçtik katranı yakalandık hastalıklara aradık teselli pınarını
Haktan başka bulamadık sığınacak liman geç mi kaldık
Bu bir cinnet rüyamı rüyanın içinde mi kaldık
Okunurken sabah ezanı semada yankılanırken
Dilimde gönlümde dua şafi ismi hürmetine şifa isterken
Fikir çilesine inşirahla bir huzur aydınlanma diledim
Düğüm atanların düğümleri çözülsün
Gerçek ne ise olduğu gibi görünsün
Kaçak ve kurnaz tilkiler yakalansın bir bir
Parçalansın el ve ayaklarımızda ki zincir
Çekilsin gönülle imanla duran kılıcın
Vursun başsız kellelere kanı aksın hıncın
Yok, olsun umutları çalan hayatı hırsızın
Uyanalım bu derin uykuda ansızın
Yok, olsun senin de benimde sızın
Açılsın gönüllerdeki nakış serilsin gönüllere gülen bakışın
Düşelim gerçeğin peşine olalım gerçek
Koşmazsak bu sancı daha kaç gece sürecek
Bizler hiç mi gülmeyecek
Açıl susam açıl dedikçe kapılarda açılmayacak
Haramiler içeride sefamı hep sürecek
Gözlerine kızgın demirden millerde mi çekilmeyecek
Gönülde bir parıltı bir iz sevgiyle parıldar yolumuz buraya çıkmazsa
Ne bu acılar bitecek nede kırk haramiler geberecek
Mehmet Aluç