Bakalým bu temiz olan açtýðým sayfaya bu gönlü duru temiz aþkla bakan Reyhan kendisini eklemem izin verecek mi. Bir ýþýk demeti gibi karanlýk dünyamý aydýnlatan Reyhan bakýþlarýyla aydýnlatýrken, büzülmüþ bu gönlümü o nadide parmaklarýyla, kürkten bir yorganý gönlüme sererek üzerinde rahatlýkla uyuyacaðý bir döþeðe çevirebilecek mi..? Bunu gerçekten çok istiyorum hem kendim hem de onun adýna güçlü bir kadýn eli ile yýkýk bu gönlümün meydana çýkarak aþkla sevmesini istiyorum, korkmadan kýrmadan gereksinimlerini karþýlayarak... Iþýk bir niþan halkasý gibi gönlünde parýldatýyor ve kolun yukarýsýna doðru kayarak yüzünü adeta parýl parýl aydýnlatýyordu. Gözleri bir derya deniz burun delikleri küçük, durmadan kýmýldýyor ve inliyor. O gönlünden gönlüme bir kapý açýldý, kapýnýn aralýðýnda içeriye girdim. Parýldayan bahar kokan siyah saçlarý, güzel gözleri içinde kayboldum. Uzun müddet kendisine hayran baktýðýmý fark ederek gülümsedi. Bana

-Böylesine kendinizden geçerek suskun mu kalacaksýnýz?

Birden kendime geldim.

-Hayran kalmamak susmamak mümkün mü?

-Beni þýmartýyorsunuz?

-Þýmartýlmayý hak ediyorsunuz lakin ben buna layýk mýyým bilemiyorum?

-Neden böyle söylediniz?

-Üzmekten hep korkarým.

-Hayat bu her zaman memnun edemezsiniz ki olur bazen. Bende seveceði beni anlayacak birsini aradým, bulana kadar çok yoruldum.

Eyvah dedim baþýmý taþa çaldým bir sevdiði varmýþ, üzgün masadan kalkarken.

-Nereye gidiyorsunuz birden, ne oldu pardon yanlýþ anladýnýz. Ben sizden söz ediyorum ayrýca bir sevdiðim yok.

Derinden bir oh çektim.

Dikkatimi hayatýmdaki aralýklara, boþluklara vermekle iyi etmiþtim. Yýllarca iki düþünce arasýndaki aralýða izin vermem, bu aralýðý þimdi aþkla doldurmam bir tesadüf olamazdý… Bu sohbette sözcükler arasýndaki boþluðu, bir piyanonun ya da flütün notalarý arasýndaki kýsa, sessiz boþluða, ya da soluk alýþýnýz ile soluk veriþiniz arasýndaki aralýðýna dikkat eder gibi aþkla doldurmamama vesile olan aþka teþekkürler ederken usulca sýcacýk ellerini avuçlarýma alarak sýktým hafifçe. Gülümsedi.

Çoðu insan gibi bende tüm yaþantýmý kendi düþüncelerinin sýnýrlarý içinde hapis ederek geçirmiþtim. Hayatýmý korkularýmýn içine hapis ederek koþullandýrýlmýþ, dar, zihnimin arasýna sýkýþtýrmýþtým, þimdi bu korkumu yenerek hayatýmý özgür býrakarak aþkýn kollarýna býrakmýþtým. Ýþte aþk seveceðim bir güzeli aþk dolu bakýþýyla karþýma çýkarmýþ akýþý ile beni peþinden sürükleyerek sürükleyip muazzam anlatýlmasý mümkün olmayan bir dünyaya götürmüþtü.   

Þimdi ona aþkla yaþayacaðý bir dünya vermeliydim bunu ona söylemeliydim þu anda tam veremezsem de vermek için çabalayacaðýmý söylemeliydim. Zaten hayatýmda ilk kez böylesine seviyor duygu ve hisler duyuyordum.

-Bu lokantada kaç yýldýr çalýþýyorsunuz bir anne babanýz var mý?

Gülümsedi.

-Bu lokanta Rahmetli anne ve babamdan bana kaldý. Yýlar önce vefat ettiler, yorgun düþtüm tek baþýna idare etmekten.

-Sana bir teklif sunsam?

-Ne teklifi?

-Önce benimle evlenerek bu yalnýz hayatýma ortak olarak beni ayaða kaldýrý mýsýn? Dur sonrasýnda az birikmiþim var seninle ortak olarak burada çalýþmamý kabul eder misin?

Gözlerinde iki damla sevinç gözyaþlarý damladý. Yanaðýma o sýcacýk nefesiyle bir buse kondurarak.

-Evet, evet, evet dedi.

Ben o ara bayýlmýþým ayýktýðým da baþucumda bana gülümserken o yumuþacýk dizlerinde kendimi buldum.

Mehmet Aluç