Ölür

 

 Baban gider sırt verdiğin, yaslandığın dağın ölür

Annen gider yurtlandığın, salkım saçak bağın ölür

İpsiz düşersin kuyuya, tek kalırsın kâinatta

Kaybolursun çokluklarda, solun yiter sağın ölür.

 

Doğmaz olur güneşlerin, ay küser kara geceye

Müptezeldir gözyaşları, dil küser her bir heceye

Unutulur gider gurur, önem yitirir seciye

Yarınlara ışık veren, lambandaki yağın ölür.

 

Çocukluğun gelmez akla, anmak isterken onları

Başlangıç hiç hatırlanmaz, öne çıkar hep sonları

Koyu, açık, flu renkler, siyahtır ruhun tonları

Şimdi zamanı dediğin, güvendiğin çağın ölür.

 

Silersin numarasını, telden değil yüreğinden

Sızı sarar her yanını, sızar burnun direğinden

Yokluğunu her görüşte, vurulursun can evinden

Coşarcasına çağlayan, gözlerinde kağın ölür…


Melek olan anneme.

Tüm anneler melektir.

 

 

( Ölür başlıklı yazı Sinan Ceylan tarafından 3.12.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.