Bu Pandemi’yle Dezenfektana Mesafe Maskeye Hayatı Yükleyerek Anlamlandırmaya Çalışmak Ne Kadar Doğru?

 


Tutunmak mıydı hayat, tutunmaya çalışanları tutundukları daldan koparmak mıydı? Hayat tutunmaktı kendisi için yaratılan insanla lakin koparmak değil daha sıkı tutunmasına yardım etmekti. Hayat koparmazdı son vaktin dolmasıyla Rabbim izniyle insan ecelle ayrılır ait olduğu yere giderdi. Oysa insanoğlu ölümlü olduğunu aciz olduğunu bilmeden bilirken önemsemeden her şeye müdahale hakkını kendinden sanarak edepsizce, insanların sıkı sıkıya tutunduğu hayattan koparmak için kendini vesile eserek koparmanın peşinde! İşte savaşlar, pandemi, daha çok kazanmadan öte sadece ben kazanayım şerefsizliği say say bitmez!


Pandemi ’den önce bizler günde beş vakit çoğumuz olmasa da namaz kılanlarımız beş vakit temiz suyla arınırken, biz kılmayanlarda yemekten önce sonra veya taharetten sonra temizlikle temizlenen insanlarız. Şu anda pandemi ’den dolayı en az otuz çeşit temizlik losyonu kolonyası, dezenfektanı çıktı. Evlerimiz her gün gün aşırı temizlenir tozları alınırken bu pislik içinde kalmışlığımızı bize hatırlatmaya çalışanlar kıçını silmekten acizlerin önüne bunu sunsa daha çok kazanırdı! Neyse onların sorunu diyeceğimde pislikleriyle her yere mikrop taşıyorlar bu da ayrı bir gerçek yani!

 

Bu pandemi’yle dezenfektana mesafe maskeye hayatı yükleyerek anlamlandırmaya çalışmak ne kadar doğru? Oysa bizim yüreğimizdeki insanı sevme aşkı, kadir değer kıymet bilme aşkına ne oldu da böylesine üretilen şeylerin imdadına sarılmaya başladık? Öldük te bizden temizi kalmadı da dünya bu hale mi geldi? Hayır! Öyle ise nedir bu? İzah etsen bin tane yanlışımız karşımıza çıkacak… Kavuşma özlemlerimiz vardı daha dün sımsıcaktı nasıl buz tuttu böylesine?

 

Ne zaman siz bürüdü gönül dağın etrafını

Hangi el değiştirdi hislerimizin aşkla olan tarafını

Gönlümüz bağdaş kurmuş sanki hezeyanları taşıyanların sofrasında

His duygu aşk çürümüş sanki sarmış gönül dağını

Yeniden eken yok mu artık kuryan solan gönül bağını

 

Yazarken başka bir âlemde tek başına kalmış gibiyim desem de bu olamaz Rabbim her an benimle bizimle, öyle ise bunu açıklamak ne kadar korkunç ki, kendime dahi açıklayamıyorum, açıklamaya kalksam, binlerce karşı görüşle ret edileceğim gerçeği bariz iken! Dar açılmayan açılımların içine hapis edilmiş bu sokağa çıkmama günlerinde, buna ben değil bizlerin düşünerek cevap bulması gerekir ki, bu musibetten kurtulalım. İlk başlarda zararsız desekte önüne geleni alıp götürüyor! Rabbim hakkımızda hayırlısını versin demekten başka bir duam ve dileğim yok, bu yeni yılın ilk günlerinde, vesselam, selamlarımla.

 

Mehmet Aluç


( Bu Pandemiyle Dezenfektana Mesafe Maskeye Hayatı Yükleyerek... başlıklı yazı kul mehmet tarafından 2.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.