Kardeþimin bir gece WhatsApp grubuna attýðý fotoðraf öyle ilginçti ki. Baþtan baþa rengârenk çiçeklerle bezenmiþ bir çöl fotoðrafýydý bu. Photoshop olabileceðini düþündüm önce. Ýnternette arama motoruna adýný yazýp arattým; gerçekti.

Dünyanýn en kuru çölü olarak bilinen Þili’deki Atacama Çölü’ne aitti fotoðraf. “Polar olmayan bu çorak çöl, hava þartlarý deðiþim gösterdiðinde inanýlmaz bir manzaraya ev sahipliði yapabiliyor” deniyordu hakkýndaki haberlerde. Ruhen insana heyecan veren muhteþem güzellikteki bu fotoðraflar Kur’an’ýn, “... Yeryüzünü kupkuru ölü gibi görürsün, fakat Biz onun üzerine suyu indirdiðimiz zaman titreþir, kabarýr ve her güzel çiftten (ürünler) bitirir.” (Hac Suresi, 5) ayetini hatýrýma getirdi.

2017 yazýnda Atacama Çölü, sürpriz bir yaðmur sayesinde 200'den fazla bitki türüyle adeta bir çiçek tarlasýna dönüþmüþ. Dünyanýn pek çok yerinde bu tarz doða olaylarý gerçekleþse de o yýl beklenmedik bir yoðunlukta ortaya çýkan çiçeklenme, tüm dünyanýn ilgisini toplamýþ.

'Desierto Florido' (çiçek açan çöl) adý verilen bu doða olayý, nadiren yaðan yaðmurun topraða gömülü tohumlarý filizlendirmesiyle ortaya çýkýyormuþ.

Çöl bitkileri için kuraklýk en büyük tehlikelerden biri. Kum fýrtýnalarý, aþýrý sýcaklýk gibi olumsuz etkenler normal þartlarda bitkilerin soylarýnýn tükenme sebebi. Ancak çöl bitkilerinde ortama dayanýklý olmalarýný saðlayacak kendilerine has özellikleri var. Tohum yapýlarý ve üreme þekilleri, nesillerinin devamýný saðlýyor.

Birçok çöl tohumu filizlenmeyi engelleyen çeþitli maddelere sahip. Mesela; Sinapis Alba adlý bitkinin meyveleri tohumun filizlenmesini engelleyen "blastokoline" maddesi ihtiva ediyor. Arizona'daki bazý çöl bitkileri de yine yapýlarýndaki bazý maddeler nedeniyle çok uzun uyku dönemlerinden sonra fidan veriyorlar. Bazý bitkiler bir yýldan sonra, bazýlarý 26 aydan sonra filizlenmeye hazýr oluyor. Bu maddelerin varlýðýnýn önemi özellikle kurak mevsim baþ gösterdiðinde anlaþýlýyor. (1)

Bu bitki türlerinin özelliklerinin her biri tohumunun embriyosunda bulunan bilgilerdir. Yapraklarýný dökmeyen bitkilerle çöl bitkileri arasýndaki bu farklar tohumlarýnýn içinde ne kadar çok ve detaylý bilginin kodlanmýþ olduðunun delilidir.

Tohum filizlenmeden önce uyku halindedir. Embriyonun uyku halinde kalmasýný saðlayan ise bazý bitki hormonlarýdýr. Bunlarýn en önemlisi absisik asittir. Ayrýca tohumlarýn kabuðu gaz alýþveriþini engelleyecek kadar sýk ve sert dokulu olduðundan embriyonun faaliyetini engeller ve uyku halinde kalmasýna neden olur. Tohum ýslatýldýðýnda ise, tohum örtüsü þiþer ve embriyo hücrelerinde bulunan enzimler faaliyete geçerek "giberellin" isimli yeni bir hormon salgýlamaya baþlarlar. Bu hormon uyku durumunda kalmayý saðlayan absisik asitin etkisini ortadan kaldýrýr. Bu asitin etkisinin ortadan kalkmasý ile de sindirim enzimleri (alfa-amilaz) faaliyete geçer. Bu enzimler besin deposu içindeki niþastanýn parçalanarak þekere dönüþmesini saðlar. Ortaya çýkan þekerler embriyo hücreleri tarafýndan solunumda kullanýlýr ve böylece hücrelerin bölünmesi için gerekli enerji saðlanmýþ olur. (2)

Milyonlarca yýldýr tohumlarýn içinde bitkilere ait bütün bilgilerin saklanýyor olmasý sýradan bir konu olarak karþýlanabilir mi? Bu, üzerinde düþünen insanýn önünde hiç beklemediði ufuklarý açacak bir bilgidir.

Topraða atýlan tohumun bir süre sonra filizlenmesi ve bir bitki haline dönüþmesi son derece komplekstir. Önce uygun þartlar oluþur, ardýndan birbiri peþi sýra kimyasal iþlemler gerçekleþir, bir enzim diðerine etki ederek tohum bitki haline dönüþür.

Bu bir yaratýlýþ gerçeðidir. Birbirini tetikleyerek gerçekleþen bu kusursuz sistemleri tesadüflerle açýklamak mantýk çöküntüsüdür. Kaldý ki söz konusu kompleks sistemler filizlenme ile bitmez, mucizevi iþlemlerle devam eder.

Evet, tohum bir yaratýlýþ gerçeðidir. Bu konuda hangi evrimci kaynaða baksak, karþýmýza kimi varsayýmlar, bu varsayýmlar üzerine kurulmuþ hayali senaryolar, netleþememiþ sonuçsuz teoriler ve bu asýlsýz iddialar göz önünde bulundurularak yapýlmýþ gerçek dýþý çizimlerle karþýlaþýrýz.

Tohum fosilleri yaratýlýþýn çok açýk delilidir. Yaklaþýk 350 milyon yýl önce (Devonian Dönemi olarak adlandýrýlan dönemde) bulunmuþ tohum fosillerinde de bugünkü ile ayný koruyucu dýþ örtü, embriyo ve besin deposu mevcuttur. (3)

Her bir tohum özel yapýsý ile ayný þekilde milyonlarca yýl önce de vardý, günümüze kadar deðiþime uðramadý, kýsacasý "evrim" gibi hayali bir süreç geçirmedi. Kaldý ki evrimciler, yayýnlarýnda bunu zaman zaman itiraf da ederler:

Tohumlarýn nasýl geliþtiði bilgisi hakkýnda birçok boþluk vardýr. … polen odasýnýn uzanýmý hakkýnda, polen damlasýnýn rolü hakkýnda, tohum taslaðýnýn büyümesinin ertelenmesi hakkýnda, …hücre zarýnýn yapýsý hakkýnda daha öðrenilmesi gereken birçok þey var. (4)

“Zamanla geliþim, tesadüflere baðlý deðiþim, ihtiyaç sonucu ortaya çýkan adaptasyon" gibi terimler, bilime ‘raðmen’ savunulan evrimin geçerliliði olmayan iddialarýdýr. Mucize yaratýlýþ apaçýk ortadadýr. Aklýný kullanabilenler için…

Bilin ki gerçekten Allah, ölümünden sonra yeryüzüne hayat verir. Þüphesiz Biz, umulur ki aklýnýzý kullanýrsýnýz diye size ayetleri açýkladýk. (Hadid Suresi, 17)

 Zafer Bilim Araþtýrma Dergisi, Ocak

Dipnotlar:

1- www.britannica.com/

2-Solomon, Berg, Martin, Villie, Biology, Saunders College Publishing, s.766-768

3-Raven, Evert, Curtis, Biology of Plants, World Publishers, New York, 1976, s.326

4- Seed Biology, s.66