ELVEDÂ İSTANBUL

Elvedâ İstanbul, senden gidiyorum,

Ömrümün gençlik mevsimine hicran oldun.

En güzel yıllarımı beyhude harcadım sayende,

Tel tel döktün gece karası saçlarımı,

Temmuzda karlar yağdırdın başıma, üşüdüm,

Kestin dermanlarımı, merdivenler kâbusum oldu,

Pusu kurdun gençliğime, ağırlığın büktü belimi,

Söndürdün gözlerimin ışığını, göremez oldum yakını.

İlk kez sende tekledi, mâteminle yorulan kalbim,

Çocuklarım, baharını yazını, kelebeğini kuşunu

Göremeden büyüdü, güneşsiz sokaklarında.

Sende öğretmenliğimin en zor yıllarını yaşadım,

Binlerce öğrencimi aydınlattım karanlığında.

Milyonlarca insan vardı, gündelik telâşelerle meşgul,

Sevgiden, dostluktan, vefâdan habersiz,

Binlerce tanıdığım oldu, üç beş de dostum,

Bugüne kadar bana yâr olmadın, bundan sonrası da meçhûl

Sevgisiz, çaresiz bir yabancı gibi yaşadım sende,

Şimdi, şâirin dediği gibi, demir alma vakti geldi limandan,

Daha fazla kaldıramıyor yorgun yüreğim keşmekeşini,

Bakma öyle mâsum, mahzun, ıslatma gözlerimi,

Endülüs’te Tarık gibi, yaktırma bana gemilerimi,

Bitti… Buraya kadarmış,

Haydi Allah’a ısmarladık

Hayâllerimi, hâtıralarımı, umutlarımı

Ve yaşayamadığım, yaşamdan saydığım yıllarımı,

Acılarıyla, hüzünleriyle bırakıyorum burda.

Elvedâ İstanbul, elvedâ sana.

13/07/2028

#aslanyılmaz#suskunyürek#

ASLAN YILMAZ

( Elveda İstanbul başlıklı yazı sürgünadam tarafından 9.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.