Bana Seninle Sevinmek Sevilmek Yazýlmamýþ 1

Geriye dönüp baktýðýmda, gözlerimde akan gözyaþlarýnda boðulan yine benim, yýllarca aðladý gözlerim ben içinde boðuldum kurtuldum, kurtuldum boðuldum. Bir adým atamamanýn sancýsý her gün kalbime saplandý kanattýkça kanattý, akan kanýn içinde boðuldum. Bana düþen adým atmamakmýþ, göz yaþýmda kanayan yaramdan akan kanda boðulmakmýþ anladým razý geldim.

Mazide elini hiç tutamadým, o nedenle hala sýcaklýðýn var diyemiyorum, bu beni yýktýkça yerin dibine gömerken, razý olmam gerektiðine vakýf olarak çýkýyorum yerlerin altýnda. Sana sevdiðimi söyleyemedim ki, bir bekleyenim var diyerek sevineyim. Bana seninle sevinmek sevilmek yazýlmamýþ, demek ki buna güç getirecek olanda ben deðilim, Mevla yazmýþ, razý oldum, seni içimde sevdim sessizce… Sessizce de sevile biliniyormuþ, öðrendim. Hasretin içimi yaksa da, her an seni hatýrlatýyor, sanki yanýmdasýn hiç gitmemiþsin gibi, Rabbimin hikmeti keremi…

Sen bana seni seviyorum demedin ki, þimdi sevmediðin yalan olsun, benim gelmem yasakmýþ gelemedim seninle gülemedim kollarýna sarýlamadým, o nedenle unuttum seni diyemezsin diye, þu an seviniyorum, bana deli desende bu böyle, aþk böyle akýl anlamaz gönül anlar. Bu beni ilerde seveceðinden deðil, hiç sevmeyeceðini bile bile gönlümde severken terk etmediðini biliyorum, evlendin çocuklarýn var, benim gibi bir çulsuzu ne yapacaksýn ki. Bak çulsuz dedim bana içimden kýzdýn kaþlarýný çattýn sen, sözümü geri alýyorum, sen az sakinleþ içimdeki aþkým sakinleþ.

Mehmet Aluç