Gönül dergahının garip kuluyum.
Aşkınla efsunla yar beni dedim.
Aradım aradım artık bulayım,
Yeniden dünyaya kur beni dedim.

Şu dünya halleri gidiyor güce,
Saymakla biter mi nicedir nice,
Ateşler içinde kaldım her gece,
Direndim yakmadı "har" beni dedim.

Var ise dünyalık çektiğin çile,
Ele güne karşı, getirme dile,
Şu canım fedadır sen gibi güle,
Günlerce anlatıp yor beni dedim.

Kimseyi kırmadım, kendimi üzdüm,
Uzaktan şöyle bir her şeyi süzdüm,
Zalimin zulmünden sanma ki bezdim,
İmansız koymadı, zor beni dedim.

Hoş bir seda taçtır bilen var bizi,
Hırka bir araçtır bilen var bizi,
Hak demeye açtır bilen var bizi,
Şu dünya eyledi, kör beni dedim.

Bakındım bakındım öz göremedim,
Birinin aynısı yaz göremedim,
Yaşadım gönlümde, naz göremedim,
Sınava yolladı sır beni dedim.

Kul Fikret ermedi ama özendi,
Tasavvuf ehliyle şiir gezendi,
Dervişlik gömleği sandı bezendi,
Erenler bilirler sor beni dedim.

Mehmet Fikret ÜNALAN ( Kul Fikret)
10 Ocak 2021 Saat 17.55 (Yasaklı Günler)
Güzelçamlı/Kuşadası
( Bu Dervişlik Dedikleri başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 11.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.