Akışına bıraktım kendimi. Önüme ne gelirse onu yaşıyorum. birçok insan gibi, bu dünyada önceden yapılan planların tutmadığını gördüm. Üstelik insan oğlu plan yaparken bazı ayrıntıları atlayıp planların pek iyi sonuç vermediğini de fark ettim. Ha bu tespit sadece planlar için değil. hayalleri de kapsıyor ona göre .
Sizlere kendi hayatımdan örnekler vereyim. 
Bennnn diye başlamak istiyorum. :) Maalesef plan yapmayan bir insanım. Sorun,  neden? soruyorsunuz değil mi? Çünkü çookkkkk tembel biriyim. biliyorum tembelim ya, plan yapsam da onu uygulamam mümkün değil. O yüzden neden plan için boşuna çaba harcayayım ki? Tembelliğime bir örnek vereyim boyutunu anlayacaksınız. Lise Edebiyat Öğretmenim yazılılarda ki kompozisyonlarım nedeniyle mutlaka yazmamı, bunu asla bırakmamamı söylemişti. O gün yazmaya karar verdim. Peki sizce ne zaman yazmaya başladım.????   sadece 3 gün önce.  Bugüne kadar tek sayfa  günlük bile tutmuş değilim. Burada size bir de yaşımı söylemem gerekiyor durumu anlamanız için (bir kadın olarak artık saklayacak yaşlara çoktan gelmiş olmama rağmen tamamen dürüstüm :(((( )tabii ki. Offf yaşım 48, durumun vahametini anladınız sanırım. Çok uzattım yine büyük kusurlarımdan biri:)
Konuya dönüp devam ediyorum, plan yapmıyorum ya o yüzden hayaller kalıyor. Ama bunda kesinlikle sınır yok. Müthişim bu konuda. Çocukluk işte utanıyorum da şimdi yazarken. İleride evleneceğim kişi kim olacak çok merak ediyordum. Tabi burada hayal devreye giriyor. Şimdi hayalimdeki evlenmek istediğim kişiyi size aktarıyorum. Sıkı durun. Uzun boylu, sarışın, yeşil gözlü. İnsan hayali bu kadar mı sınırlı kurar ya. bu adamın başka hiç bir özelliği yok. bu kadar mı çalıştı hayal dünyan. Peki evlendiğim adam nasıl biriydi biliyor musunuz. Sarışın 185 cm boyunda ve yeşil gözlü. Peki saymayı unuttuğum özellikleri neydi? 
1- Yakışıklı değildi :(
2-Kimseleri beğenmiyordu:(
3-Geçimsizdi :(
4- Kendisinin ve ailesinin üstün ırk olduğunu düşünüyordu sanırım :(
5- Çok kötü bir baba oğlunu tanımıyor bile
Ama bunların yanında yeşil gözlü, 195 cm boyunda, çok  zeki (ama annesi gibi tembel, keşke bu konuda babaya çekseydi çünkü babası çalışkandı hakkını yiyemem) bir oğlum var :)
Gördünüz mü eksik hayalin sonucunu.
 Durun daha bitmedi ben akıllanmam. Biz ayrıldık. oğlum henüz bebekti. Ben bir yandan iş bir yandan oğlum. O dönemde kendimi çıkardım aradım. Oğlum bana muhtaç. Kendimin olduğunu hiç bir şekilde hissetmiyorum. Bir bakmışım oğlum artık lisede benimle artık para alışverişi haricinde ilişkiyi kesti çocuk. Ergen tabii. Bir de kız arkadaşı var. Çevresi de geniş. Ne yapsın çocuk benimle. haklı ne diyeyim. Ben kaldım mı boşlukta. yine başladım hayal kurmaya. Tabi çocuğun babası beni aldattı benim eksiğim ne sevgi. Hem daha önce de fiziksel görünüşten de almışım ağzımın payını ne hayali kursam beğenirsiniz. Beni çok sevecek birisi!!!!!! Hayale bak hizaya gel. Çıktı mı karşıma vıcık vıcık bir bağlılık! Kendimi nası kurtardım ne siz sorun ne ben söyleyeyim.
Yeni bir hayal yeni bir hayal kırıklığı yazarken salaklığıma ağlayacağım ya. Bu seferde çokkk seveceğim birini istedim. Sorun sonucu sorun???? Ben sevgimden ölüyorum. Ama adamın umurunda değil. Bu da tam bir fiyasko.
 Merak etmeyin sonunda akıllandım. Hayal kurmayı bile beceremediğimi gördüm. Artık Allah'ın işine karışmıyorum. her şeyin en iyisini o bilir. Sizce de haklı değil miyim????

Fatma CANİK

( Hayatın Akışına başlıklı yazı Sada tarafından 11.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.