Sabaha yazacaktım, rüyamda gördüm
seni,
Etme hocam diyerek, ağlıyordun Erôlüm J
Diyordun bu sitenin, vallahi sensin cini,
Her sözünü bal ile bağlıyordun Erôlüm.
“Sana tırstım demedim derken gözlerin çeşme,
Musa kim ki kükresin hocam derdimi eşme,
Ustasın biliyorum, ben ettim sen elleşme,
Deyip” çağlayan gibi çağlıyordun Erôlüm.
Kulağında yer etmiş Kul Fikret’in çağrısı
Dedin” Notun bende yüz sistemim çan eğrisi”
Bu nasıl bir korku ki, üzüldüm bak
doğrusu,
Şu yufka yüreğimi dağlıyordun
Erôlüm.
Laflarım çok batmışta ondan kusur
etmişsin,
Aslında yamacımda, tüyü dökük bitmişsin,
Nasıl yanılmışsında, hep yüksekten atmışsın,
İncinen yerlerini yağlıyordun Erôlüm.
Doğru demişsin dedim burada başak
açar,
Aman nasıl sevindin, kuş ancak böyle uçar,
Affedeyim mi dedim madem kalmışsın naçar,
Ama sen diz çökmeyi, yeğliyordun Erôlüm.
O ne diye sorunca; Midye dedim sus
dedin
Hani çıkartıyordun; eyvah aman pıs dedin,
Ortalığı kapladı birden bire sis dedin,
Adaleti böyle mi sağlıyordun Erôlüm.
Dedim “Neydi ki peki, pamuk, yamuk işleri,
Böyle ağlamıyordun gösterirken dişleri,
Herkes fırladı ama, biz gördük finişleri”
Belli ki denizleri, sığlıyordun Erôlüm.
Kul Fikret’in tekmesi, pek olur can acıtır.
Şu alemde her zaman tek olur can acıtır.
Karnı bu mavallara tok olur can acıtır.
Hocam el aman deyip, böğlüyordun Erôlüm J
TDK Böğlemek : Melemek, acı ses çıkarmak
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
14 Ocak 2021 Saat 02.55
Güzelçamlı/Kuşadası