Değerli insan Hayrettin Karacayı ölümünün yıl dönümünde
rahmetle anıyor ve bu şiiri armağan ediyorum
Ekin ektim her yere, güzel bir dünya için,
Ben Hayrettin Karaca, toprak dedeyim yani,
Madem topraktan geldik, çiçek olup da açın,
Her adem oğlu gibi, gelip geçti bir fani.
Tohum toplamak için koca dünyayı yordum,
Temamız kurulurken başrollerde ben vardım,
İnsanlık yararına, büyük uğraşlar verdim,
Çünkü bir ömür sevdim, doğayı ve insanı.
Borcu var şu dünyada, olanın olmayana,
Zenginmiş fakir ya da gülenin gülmeyene,
Derim ki Toprak dede, bilenin bilmeyene,
Aldığından vermeye, el olmalı bir yanı.
Bildiğimiz bir şey var karnı aç kolay doyar,
Gözü aç kolay değil, hırsı ile göz oyar.
Yaşamaksa çaremiz, başka yolu yok sayar,
Elbirliği ederiz, korumaya evreni.
Para, mal, mülk edindim, ama hepsi dünyalık,
Borcum var insanlığa, madem ki var sevdalık,
Bir botanik bahçesi bağışım küçük balık,
Büyük balık okumak, düşünüyorsam seni.
Diyorum ki okumak, imandır, ibadettir,
Eğer okumuyorsan, ki bu bizde adettir,
Cumhuriyet yolunda büyük bir ihanettir,
Okuyorsan erdemin, aydınlatır çevreni.
Gururla taşıyorum üstümde ki kazağı,
Bir yanı yırtık ama, yakın eder uzağı,
Al tüket özentisi, ekonomi tuzağı,
Hiçbir şey bitirmezde, hırs bitirir şu canı.
İki büyük ödülü unutamam ebedi.
Cumhuriyet çocuğu oluşum ilki idi,
İkincisi bir çocuk Erozyon dede dedi,
Geri kalan ödüller yalnız güzel bir anı.
Uzaklarda bir yerde dağ çileği gurubu,
Başlarında bir çınar, bizim Kemal Arı bu,
Adımı anarlarmış içerken dağ şurubu,
Hepsinde bir heyecan hepsi Tema aslanı.
Kul Fikret “Neler yazmış, tanıtmış size beni,
Yeni nesile anlat, ey temacı dedeni!
Yeşili sev doğayı koru dostum diyeni,
Baş tacı et kendine, unutma bu ilkeni.”
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
13 Ocak 2021 Saat 14.20 (Yasaklı Günler)
