Alemi halk eyleyen,  kula kendin aratır, 
Alıp verdiğin nefes, yaratılış  sözünden
Zerre kürre misali, "ol diyerek" yaratır
Bakar isen derinden,ayırmazsın gözünden

Gönlü önce nakşetti, sonra eti kemiği 
Ruhundan üfledi ya, yasak etti kemliği
Damar damar işledi, omurgada iliği
Bakar isen derinden,doyamazsın hazından

Ateşi var etmesi, terbiyenin türünden
Bir tohuma bin gelir, verdiği her üründen
Uçan kuşlar göklerde,türlü türlü sürüngen
Bakar isen derinden, ayrılmazsın izinden

Nimetleri sayılmaz,  gözünü kapayınca
Yarına senet mi var,kin nefret ne ki bunca
Ders istersen yere bak,sana ibret karınca
Bakar isen derinden, oturmazsın sızından

Gökte güneş olmasa, canlılar var olur mu
Ayla dostluk kurmasa,gece gündüz gelir mi
Mevsimler sıra sıra, hiç geriye kalır mı
Bakar isen derinden, hem kışından yazından

İyliğin kadar varsın, hak katında yaftada
Kul hakkı silinmiyor,kalıyor o tahtada
Namaz borcu tükenmez,kılınınca haftada
Bakar isen derinden, vaz geçersin pozundan

Arzeni yaratana, kul olmak kül olmaktır
Dost bağında yetişen, dikenli gül olmaktır
Edep haya biz için, gayrıya tül olmaktır
Bakar isen derinden, ateş çıkar közünden


( Yaratılış Gayesi başlıklı yazı AZİZ REMZİ tarafından 17.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.