seninle güneş doğdu

bizimle zaman öldü 

bu gece benim  

kederim gün ağarana dek beni sürüklüyor

ya sen düşman bir ülke gibisin


sabahın uğultusu beni yine uyandıracak 

buğulu bir pencerede

oysa hiç kimse kimse için yaratılmadı

sadece ara sıra karşı bir ruhun ağıtına yolumuz kesişir


saniyeler gibi  her dakika

her dakika yaşa yaşa 

ve her şeyin sonsuzluğuna hazır mısın

belki biz artık bittik


zamanımı geri istiyorum ve ayrıca şansımı

bir süreliğine kalbimiz gür hareket edebilir

24 ince çizgi başarısızlığa tik tak vurunca



ben bu ülkeyim ben anadoluyum

çile ve boz topraktan doğmuşum

seni seviyorum seni ölümüne seviyorum


çünkü biz ezelden böyle nefes alıyoruz

ben kızıl toprağım ben anadoluyum

yağmurun suyuyla yıkanır kefenimiz 


beni iyi hatırla ben cenneti ayağına seren

ben vadileri bozkırları başına taç kılan

ya sen düşman ülkenin mehtabı ve şavkı

sen mavi gözlü kadın beni unutulmaz kıl


oysa sen düşman bir ülke gibisin

orada senin adını mavi suya yazacağım

çekeceğim nefesini bağrıma bir tunç rüya gibi


ve maziye baktığımda 

yeterince yok olduk diyeceğim…







( Şavkınla Doğan Güneş başlıklı yazı Mikail Dede tarafından 9.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.