KARABAÞZÂDE HÜSEYÝN EFENDÝ.

Ýbrahim’in tahta oturuþunun üzerinden iki sene geçmiþti.  Her þey oldukça güzel görünüyordu ülkede. Halk korka korka deðil can-ý gönülden ‘’ Padiþahým Çok Yaþa ‘’ Diyordu.  Çünkü bir önceki padiþah olan Murad’ýn estirdiði korku rüzgarlarý daðýlýp gitmiþ,  vergiler azaltýlmýþ,  devletin bütçesi giderek düzelmeye baþlamýþtý.  Hele de kahvehaneler üzerindeki baskýnýn kalkmasý, içki ve tütün kullananlarýn eskisi gibi sertlikle cezalandýrýlmamasý, padiþahýn daha tahta oturur oturmaz insanlarý ihsanlara boðmasý  ona karþý derin bir sevgi uyandýrmýþtý.

Bu durum, ileride ‘’Deli’’ diye nitelendirilecek bir padiþah için siz okuyuculara garip gelse de tüm bunlar Sultan Ýbrahim’in tamamen kendi þahsi marifetleri deðildi.  Onun tek marifeti sýk sýk saraya raporlar sunan Koçi Bey’in layihalarýný nazar-ý dikkate almasý ve Kemankeþ Kara Mustafa Paþa gibi dirayetli bir vezir-i âzama sahip olmasýydý.

Evet, her þey güllük gülistanlýktý  halk için ama saray için hiç de öyle deðildi. Zira Sultan Ýbrahim, Annesi Mehpeyker Kösem Sultan tarafýndan koynuna sokulan cariyelere kýçýný dönüp yatýyor, eþlerine  dokunmuyordu bile. Dokunsa da Arabýn dediði gibi ‘’ Ha gayret, ha gayret, mâfiþ muzafferiyet’’ Durumu söz konusuydu.

Tahta oturalý iki seneye yakýn zaman geçmiþti ama henüz haremde  bir bebek ciyaklamasý söz konusu deðildi. Osmanlý’nýn soyu kurumak üzereydi.

Kösem Sultan tüm cariyeleri etrafýna toplayýp  öfkeyle söylendi.

-Beceriksiz mendeburlar. Bir taneniz olsun evladýma  bir erkek evlat veremediniz. Sizin yüzünüzden Osmanlý’nýn soyu kuruyacak.

Cariyeler önlerine bakýyorlardý.  Öfkeli bir Kösem Sultan’a cevap vermek narin bir boynun kesilmesiyle sonuçlanabilirdi.

Kösem Sultan daha sonra gözlerini Ýbrahim’e ilk olarak sunduðu Hatice Turhan’a çevirdi.

-Hele de sen… Senden çok umutluydum ama o muhteþem güzelliðin yetmedi  aslanýma bir evlat vermeye.

Ukraynalý bir devþirme ve Sultan Ýbrahim’in ilk eþi olan Hatice Turhan içinden kýs kýs gülerek ( ‘’Ne aslaný yahu senin oðlun resmen kedi.’’ Dese de tabii ki bu cümleyi yüksek sesle tekrarlamasý mümkün deðildi. Boynunu eðdi ve mahcup bir eda ile

-Kader validem.
-Ne demek kader?  Osmanlýnýn soyunun kurumasý kader olamaz.  Kabullenmiyorum böyle bir kaderi.

Böyle bir kaderi kabullenemezdi. Kabullenmemiþti de. Mesela oðlu Murad’ýn Ýbrahim’in katli için þeyhülislam Zekeriyya Zâde Yahya Efendiden fetva aldýðýný,  kendisinin aniden ölümü haline yerine eski Kýrým Haný Þahin Giray’ýn geçmesini vasiyet ettiðini öðrendiðinde derhal bu giriþimin önüne geçmiþ, Þahin Giray’ýn Ýstanbul’a gelmemesini saðlamýþ,  hatta Ýbrahim tahta geçer geçmez  Þahin Giray’ý saçma sapan bir kehanet uydurarak ortadan kaldýrmýþtý oðluna…  

Evet, böyle bir kaderi kabullenmiyordu ama yapabileceði bir þey de yoktu.  Öfkeyle baðýrdý.

-Oðlum olacak sünepede de suç var tabii ki.  Babasý Ahmed’e çekeceðine amcasý Mustafa’ya çekti  maalesef.

Tüm cariyeler için için kýkýrdadýlar. Her ne kadar bir padiþah deðiþtiðinde harem komple deðiþse de Sultan I. Mustafa’nýn da hiç bir kadýnla yatmadýðý,  koynuna sokulmak istenen cariyeleri kovduðu, bu sebeple de ne kýz ne erkek hiç bir evladýnýn olmadýðýný biliyordu hepsi. ( Yok yok yanlýþ anlaþýlmasýn I. Mustafa deliydi meliydi ama eþcinsel veya cinsi sapýk deðildi. Cinsellik denen olaydan hoþlanmýyordu hepsi bu.)

Ýkinci eþ, Sýrp asýllý Saliha Dilaþub çekine çekine

-Destur var mýdýr validem?

Kösem Sultan, gözleri çakmak çakmak Dilaþub’a baktý.

-Söyle !

-Validem, Karabaþzâde Hüseyin Efendi’yi çaðýrsak saraya?

-O da kim bre hatun? Hem niçin çaðýracakmýþýz elin  karabaþ köpeðini saraya?

Dilâþub karþýsýndakinin Valide Sultan olduðuna aldýrmadý artýk.

-Aman validem !  Aman… Çarpýlýrsýnýz.  Karabaþzâde Hüseyin Efendi çok büyük bir evliyadýr.

-Baþtan söylesene a kahpe. Ben nereden bileyim adamýn evliya olduðunu?  Hem sen nereden biliyorsun benim bilmediðim bu þeyi?

-Harem aðasý söyledi sultaným. Bu evliya, okuyup üfleyerek, çeþitli macunlar yaparak kýsýr karýlarýn bile gebe kalmasýný saðlýyormuþ.  Ünü tüm ülkeyi sarmýþ.

-Hýmmm. Bu bilgiyi neden bana deðil de sana söyledi harem aðasý?

Dilâþub önce cevap veremedi. ‘’ Çünkü benden bir þehzadenin doðmasý halinde haseki sultan ( þehzade annesi) olarak onu altýna boðacaðýmý, hatta vezirlik bile verdireceðimi biliyor da ondan’’ Diyemedi. Sonra bir cevap vermesi gerektiðini düþünerek anýnda uydurdu bir yalan.

-Herhalde sizden çekindi validem.  Siz öyle üfürükçülere, büyücülere pek inanmazmýþsýnýz. O yüzden bana söyledi.

Kösem Sultan ‘’ Kim demiþ inanmam?  Herkesten çok ben inanýrým.’’ Diyecekti neredeyse ama sustu.

-Bu hoca gerçekten de bu kadar iyi miymiþ?

-Evet validem. Çok iyiymiþ ama biraz pahalýymýþ.

-Nasýl yani? 

-Yani validem, muskalarýný, büyülerini, macunlarýný çok çok pahalýya veriyormuþ

-Bre hatun ! Oðlumun derdine derman olsun da isterse sarayýn tüm hazinelerini istesin.

Evet, deðerli okurlar ! Tabii ki devam ediyorum ama þimdiden bilin istedim: Karabaþzâde Hüseyin Efendi, Nami diðer CÝNCÝ HOCA  gerçekten de sarayýn tüm hazinelerini istedi adeta. Nitekim öldürüldükten sonra evinde yapýlan aramada on iki küp dolusu akçe ele geçirildi.

Peki kimdi bu Karabaþzâde Hüseyin Efendi, yani Cinci Hoca?  Padiþah Ýbrahim’in derdine deva bulabilmiþ miydi?

Gelecek bölümde inþallah.

RESÝMLER:

Soldaki: Cinci Hoca ile Padiþah Ýbrahim’in temsili bir resmi. Saðdaki: Cinci Hoca’nýn Safranbolu Ýlçesinde yaptýrdýðý han ( Tabii ki restore edilmiþ haliyle Cinci Haný.)