Gel Çıkar Bu Sızıyı.
Seni sevmeden önce kar yağmamıştı bu başıma
Seni sevmeden önce ölüm yaklaşmamıştı yanıma
Girdi bu yüreğime tarifsiz sızı senin ellerinle vefasız
Gel çıkar bu sızıyı vefasız ecel gelmeden kapıma
Ben hep sana uyanıyorum sen başkalarına
Ben sana koşuyorum sen koşuyorsun başkalarına
Bende eksik olan nedir söylesene ekleyim canıma
Gel çıkar bu sızıyı vefasız ecel gelmeden kapıma
Seven böyle yapar mı yokluğun cehennemin adıdır
Benim bu bedenim ruhumla elbet senin yanındır
Aç vefasız kapattığın kapıları kaldığım yer kapındır
Gel çıkar bu sızıyı vefasız ecel gelmeden kapıma
Başının yastıkta bıraktığı çukurda ben yatıyorum
Günlerim sensiz olsa da içine seni ben katıyorum
Gelen geçen herkese ben seni anlatıyorum
Gel çıkar bu sızıyı vefasız ecel gelmeden kapıma
Tren istasyonunda ben çakılı kaldım duruyorum
Veda etmeden gittin ya ben hala umut ediyorum
Bir şaka yaptım diye dönmeni hala ben bekliyorum
Gel çıkar bu sızıyı vefasız ecel gelmeden kapıma
Gel de gülücüklerinle senin bende alacağın olsun
Öderim bu borcumu seni mutlu etmekle sen umutsun
Eğer gelmeyeceksen haber ver bu bedenim kurusun
Gel çıkar bu sızıyı vefasız ecel gelmeden kapıma
Sana göre değilim ne demek bana anlatsan
Yalanlarına böyle binlerce yalanı katmasan
Doğru olan neyse bana sen bir güzelce anlatsan
Gel çıkar bu sızıyı vefasız ecel gelmeden kapıma
Kul Mehmet’im anlattıkça yine seninle doldum
Gezdiğim her sokakta şehirde seninle oldum
Dön gel artık ne olursun bende yoruldum
Gel çıkar bu sızıyı vefasız ecel gelmeden kapıma
Mehmet Aluç