Ýmkânsýzlýk Ýçinde Gönülde Ýmkâný Bulmak 1- 2-3

Ýnsan bazen hayatýn zorluklarý karþýsýnda öylesine zorlanýyor ki çýktýðý dik yokuþun bir düz yola çýkacaðýndan emin olmazken birden düz yola çýkýyor. Bu dik yokuþ öylesine bir günde bazen bir ayda düzlüðe çýkamýyor. Biraz sabýr çaba özveri istiyor. Bu dik yokuþta bunlarla olmak bazen zordan öte sanki imkânsýz gibi oluyor. Hayat sana yürü derken, fikrinde düþüncende nefsin fýsýltýlarý içinde hayat denilen hücrende sanki bir adým atarak dýþarýya çýkamayacaðýný, nefsin arzu ve isteklerin bu telkinlerin benimle uzlaþý içinde ol, ben ne dersem yap diye fýsýldarken, senin iki koluna yapýþmýþ tutmuþ jandarma gibi kollarýnda istediði yöne çekerek götürüyor sanýrsýn, sanmaktan öte öylede oluyor! Karþýnda hayatýn gerçeklerine giden kapýyý üzerine kapatarak, kurduðu mahkeme de yargýlarken bulursun! Sýraya dizilmiþ çýkar iliþkilerinin temsilcileri, bana ne diyen þirketin yöneticileri, aman sende diyenlerin gözü açýklarý beklerle seni yargýlamak gerçeklerden uzaklaþtýrmak için!

Tek suçun gerçeklere ulaþtýran kapýyý açmak için az zorlaman, onlarý terk ederek kurtulman! Ellerin de somut kanýt var, terk etmeyi gönülden istemek, yalanlarýndan gerçek olmayan söylemlerinden bir an önce kurtulma isteðin… Sanki gönlün bir avukat seni savunmak için bekliyor karþýlarýnda güçlü duruþuyla, lakin onlarýn çoðunluðu bu iþin zorluðunun kýrmýzý lambasýný yakarken, peþ peþe sýraya dizilmiþler seni içeride tutarak, gerçeklere ulaþman engel olmak için yoðun çaba içindeler.

Diðer seyirciler onlara kanmýþ onlarýn peþinde giden seyirciler onlarýn odaya girmesiyle ayaða kalkarken, bir tek sen ve gönül olan avukatýn kalkmýyor. Þaþýrýyorlar… Salonda karýþýk hayret dolu þaþkýnlýk ifade eden sözler yankýlanýyor. ” Neyine güveniyor bu kaçýnýlmaz olandan”.

Tarafsýzlýk dersen arama bunlardan bulamazsýn tek taraflarý kendi yanlarý! Bunlar varlýklarýyla günümüzde yanký yapmýþ popüler olmuþlar, kitleleri peþinden sürüklüyorlar! Yükseklerde otursalar da alçaklardan daha alçak görünüyorlar yaptýklarý yanlýþlýklarla haksýzlýklarla… Karþýda oturan çýkar iliþkilerinin patronu sanki ona “Aslaným aslan gibi kükreme, kedi gibi miyavla gel yanýma otur dizimin dibinden, benden kurtulamazsýn kaçýþýn yok, bir kartal gibi seni yakalayarak kendime av yapacaðým, bak etrafýna görürsün binlerce avýmý!” Bir an ürperirsin bunca gördüklerinin karþýsýnda, gönül sana sakin ol dava bizim kazanacaðýz der…

Mehmet Aluç

Devam edecek Ýnþallah

2

Bütün hepsi bakýþlarýyla seni esir almak için bakýyor, kaçýþýn yok gibi. Senin gerçeði istemen ona ulaþman onlarý tahtýndan edecek onlar için senin isteklerinin bir önemi yoktur. Ýðrenç deðersiz birikimleriyle seni geçeðin yolunda ayýrmaktýr tek gayeleri. Ýnsaný adeta parça parça yiyen parçalayan adýmlarýyla sana yaklaþtýkça odan küçülüyor duvarlarýn üzerine yýkýlacakmýþ gibi oluyor. Çürümüþlük kokan sokaklarda seni çürütmek deðerinden ne varsa yok ederek deðersiz yapmanýn peþindeler. Tam kendini savunmak için izin istersin” Otur yerine hadsiz” diyerek karþý gelir kendileri hadsiz olanlarca! Gönlün seni savunur, sunduklarýnýn gerçekten çok ayrý apayrý olduðunu söylese de mahkûm ederler bir ömür sürünmen için.

Bir anda hakikatin tek sahibi Yüce Allah C.C. Sýðýnýrsýn “Rabbim ben bittim sen yettin” diye. Açýlýr mahkemenin kapýsý büyük bir gürültü içinde, yýkýlýr mahkeme platformular, koltuklar, çýkar iliþkisinin patronlarý yöneticileri, benlik vs. Gelen aþktýr ne varsa içinde atar dýþarýya çöplüðe, yerleþtirir içine “imaný, hakký, hak sevgisini, Resul sevgisini, kendisini, insaný sevmeyi… Yýkar bencilliði çýkarý, týkarý, sýkarý, bilmem kýçý dört buçuk atarý… Artýk oyun bitmiþtir bir anda dik yokuþlar düz yola çýkmýþtýr, Rabbin yardýmýyla… Oysa onlar” Sanýk ayaða kalk” demeden önce, aþk baðrý hak aþkýyla dolu olanlarýn yangýný hakkýn yardýmýyla söndürmüþtür. Biraz önce þaha kalkmýþ egolarýyla kalkýþmada bulunarak kendini bir þey sanalar yok olmuþtur bir anda… Hayat bu az sabýr ister, az özveri çaba tabi ilk önce gerçeði istemek ve aramak ve yola çýkmak, Vesselam.

3

Diyelim ki bununla baþ edemediniz aþk gelmedi ve müebbet hapisle onlarýn istediklerini yapmaya mahkûm oldunuz. Çoðu zaman baþ edemeyiz emirlerine girerek her istediklerini birer buyruk gibi yerine getirir, kendimizin kazanmasý sanýrken kaybetmemiz için için her yolu mubah görürüz! Tekrar girersiniz hücrenize onlarýn hapis ettiði hapis haneye, ellerinizdeki ayaklarýnýzdaki kelepçeleri görünen zincirleri çýkarýrken, kopmaz çýkarýlmaz zincirlerle bunlar ki görülmez ilk baþta kaybetmeye yakýn görülür! Yandaþlarý “Aferin aslaným en doðrusunu yaptýn” diye söylenirken acizliklerinden kurtulamamanýn sancýsýndan söylerler. Sende yenisindir “Sað olun arkadaþlar” dersin istemeye istemeye. Hücre evinin kapýsýna bir yazý asarlar “Bu bizdendir dokunulmasýn”, ilk baþta guru duyarsýn, sonrasý tam bir ýstýrap yok oluþ! Ýçten içe söylenirsin þifreli sözlerle “Bunlar gerçekten kendilerine inandýðýmý sanýyor aptallar! Yoksa tepeme daðlarýn aðýrlýðýnda onlarla olmaz isem, intihara edeceðimi mi sanýyorlar? Yürekliyim, bende yürek daðlardan büyük, sahibi Rahman gelir ziyarete þimdi baþaramazsam da aslan yürekli olacaðým. Yavaþ yavaþ onlarla olmuþ gibi yapacaðým bir yolunu bularak muhakkak ki hepsiyle mücadele edeceðim. Aslýnda içinde ki senle diðerleri duymuþtur es geçerken kýçlarýyla gülmüþlerdir þeytanla beraber! Elden ne gelir imtihan dünyasý, piþmek gerekir olgunlaþmak için kazanmak için! Oysa onlar perde kapandý bir daha açýlmaz derken aslýnda senin için yeniden baþlýyor her þey, ölene kadar baþarýsýzlýklarýn ardýnda yeni bir baþarý için imkân sunulur ta ki gerçek niyetin meydana çýksýn diye…

Bunlarý düþündükçe irkilirsin, bilirsin ki halini bilen Rabbin var, niyetinin açýða çýkmasýn bekliyor, cennetin de aðýrlamak ya da cehenneme düþmeyesin diye tövbe kapýsýna çaðýrýyor bunca sýkýntý baþarýsýzlýklarýna raðmen çünkü Rahmeti Lütfu keremi saymakla bitmeyen yüceliðiyle Rabbimiz kulun çaresiz kalarak onu cezalandýrmayý istemeyecek kadar merhametli, bekler tövben için ömrün son anýn öncesine kadar. Hemen cezayý kesmez bekler Rabbim Rahmeti sonsuz Rabbim…

Þimdi yapýlacak ilk iþbu ceza evinden kaçmak, sana ya da seninle kaçmaya hazýr olanlarý bulmak, güç birliði içinde kaçmak.

Mehmet Aluç