Acılarımla temizleniyorum
Beni karanlıklarda tutan acılarımla
Uyanmaya çalışıyorum
Nereye gittiğimi bilmiyorum
Beni her gün rüyalarımda öldürüyorsun
Yalanlarını kovalamaktan yoruldum
Kabuslar görüyorum
Senden kaçamıyorum da
Bir ateş yaktın hayatıma
Söndürmem gerek
Tutuşmadan söndürmeliyim
Beni kendine çekiyorsun
Her yerde olabilirmişsin gibi
Gece çöküyor
Ellerin soğuk
Ne kadar da soğuk
Yüzünden gülümseme çalınmış
Soğuk bir kolye gözlerin
Gece kadar karanlık
Bir diş kadar da keskin dilin
Verdiğin acılar ev kadar büyük…

Mustafa kaya
07.03.2021 / çengelköy
( Uyanamıyorum başlıklı yazı cirik tarafından 7.03.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.