Kim belirledi ki 8 Mart 'ý kadýnlar günü olsun diye? Baþýmýzýn tacý, evlerimizin sultaný kadýnlarýmýz için sadece bir günü atfetmek yeter mi? Merak edip de araþtýrýnca bir de ne göreyim; ilk fikir 20. yüzyýl baþlarýnda Amerika Birleþik Devletleri'nde o dönemki sosyalist parti tarafýndan gündeme getirilmiþ ve nihayet 1970'li yýllarda Birleþmiþ Milletler tarafýndan bütün dünyada 8 Mart günü Dünya Kadýnlar Günü olarak kabul edilmiþ. Hadi bakalým, bu fikri ilk ortaya atan ülkenin kapitalizmin bir numaralý kalesi Amerika olmasýna mý þaþýrayým, yoksa kapitalizmin en sevdiði bu özel günü ortaya ilk atanlarýn sosyalist olmasýna mý güleyim bilemiyorum.  Peki neden böyle bir güne ihtiyaç duyulmuþ? Amerika'da kadýnlara çok fazla deðer verildiði için mi? O dönemlerde Amerika'nýn çoðu eyaletinde kadýnlarýn oy verme hakký bile yoktu. Kadýna yönelik þiddet oranlarýnda bugün Amerika çok yüksek oranlarla tebarüz ediyor. Her üç kadýndan biri þiddet gördüðünü beyan ediyor. Tecavüze uðrayan kadýnlarýn oraný ise %20'lerde. Yani her beþ kadýndan biri hayatýnda en az bir kere cinsel istismara maruz kalýyor. Üstelik para kazanma hýrsýyla vücutlarýný, tabirimi mazur görün, adeta bir þehvet aracý olarak sergilemek zorunda býrakýlan kadýnlarýn oraný da maalesef çok yüksek. Evlilik oraný son derece düþük ve çoðu kadýn hamile kaldýktan sonra sevgilisi ya da erkek arkadaþý tarafýndan terk edilip çocuðunu yalnýz baþýna doðurmak ve yetiþtirmek zorunda kalýyor. 

Çoðu Avrupa ülkesinde de durum farklý deðil. Hepimiz için eðitim sistemi örnek olarak gösterilen Finlandiya'da kadýna þiddet Avrupa'nýn zirvesinde yer almaktadýr. Bu oran neredeyse %50. Düþünebiliyor musunuz? Neredeyse her iki kadýndan biri, hem de eðitim sistemi tüm dünyaya örnek olarak gösterilen bir ülkede fiziksel þiddet görüyor. Ýtalya'da aldatýldýðýný belirten kadýnlarýn oraný %60'larý buluyor. Fransa ve Almanya kadýn cinayetlerinde Avrupa'nýn zirvesinde yer alýrken taciz oranlarýnda Ýngiltere açýk ara en önde yer alýyor. Türkiye'de de fiziksel þiddete maruz kalan kadýnlarýn oraný %12 civarýndayken, sözlü ya da aile içi þiddete maruz kaldýðýný belirten kadýnlarýn oraný %30'larda. 

Tüm bu oranlarýn ve istatistiklerin midemizi bulandýrdýðýný biliyorum. Ama bir þeyleri sorgulamak için bunlarý yazdým. Neden acaba kadýnlara yönelik tutumlarý böylesine iç karartýcý olan ülkeler kadýn haklarý da kadýn haklarý diye ortaya çýkarlar? Yoksa 'Kadýný itelim, kakalým, cinsel tüm arzularýmýzý onlar üzerinden canice karþýlayalým ama koca bir yýlýn bir gününü de onlara ithaf edelim de onlara deðer verdiðimizi düþünsünler.' dedikleri için mi? 'O günü kadýnlara ithaf etsek de onlar yine bizim para kazanma araçlarýmýz olsun, kapitalist fabrikalarýmýzda onlara hiçbir faydasý olmayan bir sürü saçmalýk üretelim, reklamlarla bu saçmalýklarý onlara sevdirelim, sonra da onlarýn baþka hiçbir gününe deðer vermeyenlere en fahiþ fiyatlarla bu saçmalýklarý satalým ki kendilerine deðer veriliyormuþ gibi hissedip yine bizim arzularýmýza çalýþsýnlar.' dediklerini duyuyor gibiyim. Sözde üst düzey hukukçularýn, kadýn haklarý savunucularýnýn yaptýðý hangi yasa, hangi kanun bu kara tablonun önüne geçebildi? Hangi hediye kadýnlara yönelik bu aþaðýlayýcý durumu deðiþtirebildi? Deðil 8 Mart, 88 Mart da atfedilse, kadýnlarýn deðeri gerçekten bilindi mi, bilinebilecek mi? Sözüm ona medeni Avrupa ve uzay ülkesi Amerika'da durum böyle iç karatýcýyken onlarý taklit ederek diðer günlerde unuttuðumuz kadýnlarýmýzý sadece 8 Mart gününde mi hatýrlayacaðýz?

Bizim Nebiler Nebisi Peygamber Efendimiz Sav. gibi bir örneðimiz var. Eþine sevgisini Kördüðüm olarak niteleyen, biricik kýzý yanýna geldiðinde ayaða kalkýp onu kendi yerine oturtan, eþiyle týpký bir çocuk gibi koþu yarýþý yapan, ona güzel sözlerle hitap eden, takma isimlerin en güzellerinden Hümeyra ile ona hitap eden bir Peygamberimiz var. Tartýþtýðý eþi evinden çýkmak üzereyken, 'Gitme ey cennetimin kapýsý!' diye peþinden baðýran bir sahabe efendimiz, 'Eþleriniz konusunda Allah'tan korkun!' diyen bir Rabbimiz var. Kadýn bizim için Ana'dýr, Cennet ayaklarý altýna serilmiþ olan Ana... Ötesi var mý? Avrat demiþiz ona, yani Avret. Baþka kimseciklere göstermeye razý olamadýðýmýz en güzel hazinelerimiz olmuþ onlar bizim. Böylesine bir medeniyetin mirasçýlarýna sadece bir gün için 'Cefakar kadýnlarýmýzýn 8 Mart dünya kadýnlar gününü kutluyorum!' diye içi boþ, tamamen sosyal medya sayfalarýmýzý süslemeye yönelik paylaþýmlar yapmak yerine, her günü 8 Mart gibi bilip Cennet Kapýlarýmýza gereken deðeri ve kýymeti vermek yakýþmaz mý? Biraz da böyle düþünelim iktiza etmez mi?

Mahmut UZUN