Ben, insanı cennetlik eden sevgi ve muhabbet neferiyim!

Ben, karanlıkları ışıl ışıl aydınlatan feneriyim!

Ben, rahmani cenglerin, dilden dile anlatılan, kutlu zaferiyim!

Ve ben, kemliklerin her türlüsünden gerisin geriyim!


Ben, mazlumların zalimlere, celalli ve haşin bakışıyım!

Ben, hararet gideren, berrak suların, coşkun akışıyım!

Ben, namus ve şeref abidesi olan insanların, en helal aşıyım!

Ve ben, maddi manevi değerlerin, insanlık pazarında beleşe satışıyım!


Ben, gönül köprülerinin en muhkem ayağıyım!

Ben, barış ve kardeşliğin, özgürce dalgalandığı bayrağıyım!

Ben, kimsesiz dul ve yetimlerin, salkım salkım üzüm veren bağıyım!

Ve ben, Allah'tan başkasından korkmayan insanların, gençlik çağıyım!


Ben, fikri güzel, gönlü güzellerin namus şeref ve arıyım!

Ben, bal yapmaktan yorulmayan en çalışkan arıyım!

Ben, gül sevdalısı, şeyda bülbüllerin, bitmeyen ahu zarıyım!

Ve ben, taşımaktan asla yorulmadığım, vefa barıyım!


Ben, dostlarının neşe ve üzüntüleri paylaşan, duygusal biriyim!

Ben, doktora tezlerine konu olabilecek uhuvvet şiirleriyim!

Ben, hak ve batıl uğruna savaşan, gözü çok kara bir eriyim!

Ve ben, sevip saydıklarımın ayıp ve kusurlarını örten geceleriyim.


Ben, kolay kolay kimsenin tavuğuna kış demeyenim!

Ben, barış ve kardeşlik kılıçlarını mahirce bileyenim.

Ben, sevgi gergefinin, seyredilmeye doyulmayan, nakşıyım!

Ve ben, bu yalancı cennet ülkemi sevenlerin, düzenli nabız atışıyım.


Ben, nadasa bırakılmış gönül tarlalarının, bereketli hasadıyım!

Ben, Viyana kapılarına kadar at sırtında giden, atalarımın sıfatıdıyım!

Ben, körelmiş kılıçları çok keskin bileyen, ustaların masadıyım!

Ve ben, tarih sayfalarına altın harflerle yazılmış, Anadolu insanıyım!


Ben, gönüllere girmeye çalışan, kendi yağında kavrulan, bir garibanım!

Ben, isterim ki, mert ve babayiğit bir delikanlı olsun, her daim insanım!

Ben, aşk be şevkle arzu ederim, hep geçsin rahmani yollarda, her anım!

Ve ben, bir karış toprağını değiştirmem, verseler de dünyaları vatanım!


Ben, fakir fukaranın, garip gurabanın, söyleyecek en son sözüyüm!

Ben, anlatılmakla, yazılmakla bitirilemeyen, insanı insan yapan özüyüm!

Ben, güzel ile çirkini, birbirinden ayıran, sevda sürmeli insanların gözüyüm!

Ve ben, hoyratları çok dertli çalan, saz üstadının, dut ağacından yapılmış bağlamasıyım!

15/Mart/2021


( Ben başlıklı yazı sadeceo tarafından 15.03.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.