Varlığına müptelayım, aşk belki de varlıksızlığımın tınısında doğan şafak gibisin belki de dolunay hani dolmayan boşluğu yıldızlarla süsleyen süsü yalnızlığın ama illa ki aşka müptela…

 

 

 

Rengin önsözünde saklı kuşağı dünün

Göğe konan bir örtü gibi:

Ne güzel de ütülenmiş ve tek kat izi yok renklerin.

Aşkın da alfabesi

Göz kırpan kanatları rüzgârın

Yâd edilesi dünün

Yarın odaklı umutları

Unutulmaya binaen

Aslında bir asır evvel aşk iken uğurladığım

Ve işte seyyah tarifem.

 

Semada saklı heyecanı

Aşka saran

Aşkın esefinde duyulası özlem

Öznesi dizelerden taşan fişek gibi

Şairin yüreği ve muradı

Elbet insanlıktan yana aşkın da dinmeyen rüzgârı.

 

Bir betimlemeyim ben

Belki de bet sezi iblisin uzaktan seslenen

Lakin melekler koruyan ve kutsayan

Dokunulmazlığını giyinmiş bir kez aşkın

O lahza ki devasa bir ölçek

Ellerimde nem yüreğime eşlik eden

Elbet sihirli felek.

 

Münazarası ise yüreğin kalemle

Aşkı nakşeden her hücresi şairin

Hüznüne girift heceler sunan rahmeti

Başında taşıyan bir Anadolu neferi

İstanbul iken tebessüm eden bunca kardeş şehre

Elbet mahlası özlem ve firar aşkın

Ki şair iken dar gelen bedeni

Şiir iken acıktıkça yazan ve seven nazenin kalemi

Bazen asan en tepeye

Bazen batıran en derine.

 

Aşk ki layığı ile yaşanmalı ve yazılmalı

Bir hutbe ise gökte saklı

Bir umre belki de aşkın tavafı

Ah, o bitimsiz saltanatı.

Göbek bağı ise hasrete

Hem mutlu aşk değil miydi yakışmayan şaire?

Hüzne binaen

Katlar çıkan bir sitem

Elbet içindeki aşk ve coşku ve matem

Şair ısrarla severken.

 

Rengi kaçan güne özrünü sunan

Aşk olsun da

Şiarı olsun evrenin

Kaybolmaya yüz tutmuş mutluluğun sunumu

Basireti bağlanan güne bahşedilen umudun

Solundaki ışık ve pırıltı

Şakıyan sesine eşlik eden

Tünediği en ulvi rakım şairin

Aşkla meşk eden bir seferi

Boydan boya serili ruhu yalnızlığın

Sadece aşk ile tutunduğu hayatı

Şiirlere sunduğu coşku ve umudu

Katık bilip de saygısında kusur etmeden.

 

Aşkı başköşede ağırlayan bir iman

Sevdikçe kendine ve Rabbine koşan

Yazılmaya henüz başlanmamış o ferman

Elbet aşk kimi zaman içte kalan bir ukde

Bu yüzden şiirin sarmaşığına talip ve sevdalı

Bir rüzgârın taşıyacağı her yaprakta

Dokunmaksa köküne varlığının aşkın.


( Varlığına Müptelayım Aşk... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 16.05.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.