Ruhumuzu Engin Denizlere Bırakmak
Ruhumuzu Engin Denizlere Bırakmak
Bazen cam kırıkları yüreğinize batıp acıtsa da sünger çekmek ister yüreğinizde ki merhamet duygusu.. İşte o anlar da gözleriniz buğulansa da yutkunmak isteyip yutkunamasanız da boğazınız düğüm düğüm olsa da ruhunuzu ýüreğinizden gelip dudaklarda biten gülümsemenin huzuru kaplar..
İnsan olmanın en büyük erdemi cam kirikkarina sebep olanları affetmekten geçse gerek... Affedince ne kadar güzel olur hayat. Herseyden önce kendini affetmiş olursun. Gönlünde baharlar açar.. Ruhun özgürlük naraları atar! Kaybolursun mutluluk deryasin da. Omuzlarımızdan tonlarca yük kalkmış gibi kendinizi hafif hissedersiniz. Zaten öyle de olmaz mı?
Düşünsenize her gün surat asık, kızgın, öfkelisiniz; çekilmez olurdu hayat herhalde. Hersey üstünüze üstünüze gelirdi. Kendi kendinize hayatı zehretmek bu olsa gerek.. Halbuki ki hayatı kendimize zehredecek kadar uzun değil. Bulunduğumuz gelip geçici handa yarına bile çıkacağımız meçhul iken!
Gelin bugün önce kendimiz için sonra da insanlık için bir şey yapalım. İçimizde ne kadar öfkelendigimiz, kırıldığımız... ne varsa, kim varsa hepsini affedelim. Sonrada kendimize bir kahve yapıp ruhumuzu engin denizlerin serinliğine bırakalım...
17.05.2021 Ankara P.ÇETİN
(
Ruhumuzu Engin Denizlere Bırakmak başlıklı yazı
Kara kız tarafından
17.05.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
