Bir kitap daha bitti. Belki bitmesi doðru deðildi ama bitti. Ve bitmek zorunda, hayat gibi... Nikos Kazancakis'in yazdýðý Zorba'dan bahsediyorum sizlere, eserin adýný kahramanýndan alan Zorba'dan bahsediyorum. Zorba kahramaný bana özgürlüðün ne demek olduðunu hatýrlattý. Özgürlüðü kitaplarýn arasýnda aramaktan ve yaþamaktan çýkmalý; gerçek hayatta yaþamalý, yaþatmalýyýz. Zorba eserinde Türk kültürünün esintilerini görmek bana ayrý haz yarattý diyebilirim. Hele iki yere deðinmek isterim ki Hüseyin Aða'nýn tanrýyý yorumlama þekli (tasavvufi bir þekilde) ve o son kýsýmda yer alan "Ýki Keklik" türküsü. Kazancakis'in Türk kültürünü, sosyolojisini çok iyi bildiðini ve gerçek bir aydýn olduðunuda görmekte mümkündür. Sosyal medyada bir filmden bir kare önüme gelmiþti. O karede kitap okuyan adam diyordu ki ben kitaplarýn son sayfasýný yýrtarým ve sonlardan nefret ederim. Ben de bu eserin öyle  biteceðini biliyordum, o son sayfayý yýrtýp atmak istedim, yapamadým. 

Her neyse...

Þimdi filmini izleyeceðim. Baþarýlý bir film olduðunu söylüyorlar. Açýkçasý merak ediyorum. Kitabý okudukça acaba diyor kitabý yarýda býrakýp filmimi izlesem diyordum. Eser yani beni o kadar çok etkiledi. Filmin oyuncu kadrosuda mühtiþ.