Online Üye
Online Ziyaretçi
Kuş etti, tuş etti, sonunda bitti.
Yeter be! Kardeşim canıma yetti.
Şaşırdım; nasıl da cesaret etti,
Gelip bana kafa tuttu Kul Fikret!
Sela verdi cesedimi bulmadan.
İnek dedi ahırlarda kalmadan.
İmam oldu boy abdesti almadan,
Cemaatsiz safa tuttu Kul Fikret.
O kükredikçe kaşındım sandı.
Korkudan siteden taşındım sandı.
Söylendi,sözüyle aşındım sandı.
Ne yazık ki lafa tuttu Kul Fikret.
Donsuz gönderirmiş helaya beni.
Sordu mu bir kere belaya beni?
Salarsa çayıra yaylaya beni,
Boynuz yedi hapı yuttu Kul Fikret.
İzmit’i bildiysen durma Ege’de.
Buyur gel çırağım demem gene de.
Yalnız o şansını çok deneme de
Artık sana tepem attı Kul Fikret.
Yemek sandı her gördüğü mantarı.
Tartılmayıp sırtlanıyor kantarı.
Vali olmuş zırt köyünün muhtarı.
Tereciye tere sattı Kul Fikret.
Sami Bey den ders almadı kıssayla.
Boy ölçüştü çıra iken asayla.
Anlamadı uğraşılmaz Musa’yla.
Acısını acı tattı Kul Fikret.
M.Musa Tolay