• Bakara Suresi, 30. ayet: Hani Rabbin meleklere: "Muhakkak Ben, yeryüzünde bir halife var edeceðim" demiþti. Onlar da: "Biz Seni þükrünle yüceltir ve (sürekli) takdis ederken, orada bozgunculuk çýkaracak ve kanlar akýtacak birini mi var edeceksin?" dediler. (Allah:) "Þüphesiz sizin bilmediðinizi Ben bilirim" dedi.

Suluca cývýk çamur kurudu þekil buldu

Her halini bilen Rab “ol” dedi iþte oldu

Buz  gibi  bedenine suret verildi Haktan

Nefesinden nefhaya ruh verdi iþtiyaktan

Baþa  gelip dokundu  kudretin esemesi

Ýþte böyle baþladý bedenin manzumesi

O  mecalsiz bedene ruh üfledi Yaratan

Þimdi tam sol yanýnda bir kalbi vardý atan

Melekler merak ile yaklaþtýlar Âdeme

Evrenin sýrlarýndan sýrlar veren adama

Isýndý  soðuk beden Allah  nefes  verince

Ýþte o andan baki kul olduk deðerince

Rabbinin nefesini çekti Âdem içine

Ve  baþladý insanlýk içindeki göçüne

Açtý  ol gözlerini uykudan uyanarak

Rabbin verdiði cana þükredip dayanarak

Merak etti  cennetin aðacýný  kuþunu

O sonsuz güzelliðin gözüne vuruþunu

Adem’in endamýndan cennet  titredi bile

Yaratýlan ne varsa hepsi de geldi dile

Ey kudreti sýnýrsýz, Allah’ým bu da kimdir,

Senden baþka kim bize, çare veren hekimdir.

Yüce Allah  buyurdu, dinledi cümle alem,

Bu tarihi not tuttu, özenle yazan kalem.

Halifemdir o benim, biliniz ey kullarým,

Nerden gelirse gelsin, ona açýk yollarým.

Cennetin varlýklarý hepsi merak içinde,

Dinlediler sessizce türlü türlü biçimde.

Ýnsü  cinsü  tüm varlýk, tevekkül etmedeler,

Allah’ýn nazarýyla, eriyip bitmedeler.

Eþrefi mahlûkat dedi, yarattýðý insana,

Rahmetin denizinden, iç dedi kana kana.

Adem Efiloðlu