kaygıyla başlıyor akşam, evlerden sızan

kimse özgür değil, mahkum yaşamaya herkes

savaşmalı mı onlarca haine, adama karşı

kentlerde ve kasabalarda ve kırlarda

her yerde ve her yerde

uzanır göğe doğru içimizden yaşamak arzusu

yıkmak kentleri ve kasabaları

yıkmak bütün karanlığıyla ölmüşlerin ve ölemeyenlerin 


beni görüncedir o ırmak kıyısında soyunmaların

saçlarınla oynamaların sayıklamaların beni görüncedir

dolaşır işhanlarından ve bürolardan memur sesleri

uzadıkça aynalarda sakallarım, beyaz gömleğim

sessizce ölürler tarih bilenler ve kentliler

yaşamakla günlerin getirdiğini, kıyı adamları, tekneciler

plaza çalışanları, birden yorulur gece, kararır insan

beni görüncedir sessizliği hatırlayışın, uzanmaların kanepelerde

bir adamdır, büyür bir sıkıntı içinde

yürümekle hep aynı kaldırımları


oturuyoruz balkonlarda ve kıraathanelerde ve kalabalıkta

bir durakta bekliyoruz gelmiyor otobüs

bu üşümeler, ürpermeler, terler üstümüzde

eski evlerin, eski insanların uğultusu üstümüzde

ekmeğimiz, unumuz vardı su içmelerimiz vardı hep bir ağızdan

yürüdükçe büyüyen şehirler üstümüzde,

incil okuyanlar, kardeş sevenler

üstümüzde bütün sesleri yaşantısı eski insanların

bütün kışları yazları görücü gelenlerin, emekli subayların


balkonlardan bakıyoruz

iyi mi kötü mü balkonlardan bakıyoruz

sokaktadır bütün delirmesi saçlarının

usanır kadınlar hep beklemekle o adamları


-o adamlar işte bankta oturan, petrol ofislerinde antikacılarda sessiz sessiz yürüyen adamlar kadınları severler soyundukça geceleri karanlıkta, hep aynı yoldan yürürler, bilmezler kendince düşünmeyi gider serin sular önünde beklerler-


usanırlar hep aynı şeyi düşünmekten,

göstermekten kendilerini gizli gizli 

büyütmeyi bir bakışmayı odalarda


-odalarda minderler vardır, her şeyin konuşulduğu gizli saklı ne varsa oradadır, insanlar büyür yemek yer uyurlar düşünürler bu odalardadır bütün hayatlar uğuldar duvarlarında, bir keresinde çok yalnız kalmıştım bu odalarda, büyük büyük adamlar yürümüştü içimde, gidip bir köşede bir kadın düşünmüştüm-


beni görüncedir yürümen uzun uzun yollarda kirlenmen bilinmezin giziyle, küçük çocukları anışın, saklı arzuların korkuların beni görüncedir

tedirgin miyiz korkulu muyuz şehirlerde iki kişiyiz

senin seslerin bunlar, uzak uzak yalnızlığın, eğilip sokuluşun, sıcak ellerin

evimizdeyiz iyi mi kötü mü

balkonlardan bakıyoruz

( Kaygı başlıklı yazı üzgünbiri tarafından 16.08.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.