Murat almadan gitti
Daha gençliğine doymadan 
İlkbaharın yazına veda etti 
Oysa çok uzaktı sonbahardan 

Amansız bir derdin elinde 
Kurtulamadı onun pençesinde 
Yarası vardı sessiz derinde 
İçi ağlarken mecburen gülerdi 

Yıkıldığını görmesin kimse 
Umudu güzeleydi hise 
Yaratan gibi içini kul bilse 
Yiyit mert yürekliydi 

Yürüdü bu hayata 
Küsmüştü yaşadığı bahta 
Kırılgandı bastığı tahta 
Yinede direnirdi hep acılara 

Düştü sonunda kara toprağa 
Takılı kalmıştı Kaderin ördüğü ağa 
Acısı düştü yureklerdeki dağa 
Geri getirmedi gidişini Kopan feryat figanlar 

Dualarımız seninle zamansız ayrılığına 
Yaşıyor gibisin halen bizlerin yanına 
Seslerimiz sana dualarımız gelirmi kulağına 
Güç yetmez hakkın dediğine anlıyormusun
( Gençliğine Doymadan Gitti başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 21.08.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.