Online Üye
Online Ziyaretçi
Yankesici bir düş’ ün öğretisiydi
hayat aslında t/aşkın ırmaklarda saklı bir damla içimde demlenen hatıraların da
gözyaşı.
Kuytusunda göğün maviden bir darağacı
İçimdeki ukdelerde dertlendiğim kadar
ettiğim şükürde
Ve yeminde saklı mutluluğun mizacı.
Tüy dikense karanlık
Ufka dönük yüzünde yalnızlığın
kekremsi bir t/adı var duyguların.
Azımsanmayacak kadarım.
Kadersizliğime razı kederime dahi
alıştığım…
Minyatür bir yürek benimki
Her öğün atladığımda sevgiyle
avuttuğum
Yüreğin radarı yarınların umudu.
Şimdi yola çıkmanın da tam zamanı.
Afaki düşler sokağında
Yenik düştüğüm varlığın karaborsası
ne çok acı.
Hiçlik doğamızda saklı
Bir renkse aşk
Kaçtığımız kadar kovalandığımız
Metruk dizelere baş koyup
Dik mizacımıza da yakışan yalnızlık.
Her gürültünün muhatabı sessizlik
Saniye sekmeden günü de devirdik mi…
Matemin buğusunda
Aşkın kovuğunda
Göz açıp kapayana kadar geçen bir
zamansa yaşamak
Fıtratı yüreğin
Kaybolan bir sema gibi
İçinde saklandığımız tek damla
Aşikâr sevdiğimiz
Aşina olduğumuzda refüze edildiğimiz
Sevecen ritminde günün
Kardığımız dünün
Yüzü suyu hürmetine yarının
Ah, semazen varlığında saklı bir
hayal gibi.
Varla yok arası kabul görmekse
beyhude
Geçen zamana nazireler eden bir
seyyah
Sarıp sarmaladığımız sevginin
Sonsuzluğa denk düştüğü
Görkemli bir macera ise hayat
Yaşayıp da görmek gerek…
Her düş’ ün yalnızlığı ayrı saklıdır
yürekte
Mevsimlerse sırdaş bir rüzgârdır
uçuşan ipek saçlarında
Gizemin.
Bazense gizil bir sancı
Aşkla muhabbetin her evresinde saklı
Ayrı bir hayal gibi
Sevginin bitimsiz güftesi.
Şahikalardır ıslıklayan rüzgârı
Solan güneşe cephe tutan aşikâr
Kara bulutlar.
Yalnızlığınsa bekası saklıdır
Nemli gözlerinde şairin
Açmaza her düştüğünde sonlansın diye
beklediği
Acı yüklü esaretin olası vedası.
Dillenir duygular
Derinde saklı o tevazu
Sonlanır hatıralar
Ne zamanki şimşek çaksa zihninde
Körpe düşler filizlenir
Ayrı güzeldir yankısı her rengin
Sessizliğe biat şiirler giyinir
kalemin ürkek bedeni
Hacmi yoktur yalnızlığın
Şüheda dünde kaykılmış binlerce
satırın
Yoktur da içinde kalan ukdesi
mısraların
Kalem: yaz, dedikçe
Yazamadığı yazgısına nazireler yığar
şair
Karlar da yağdıkça içindeki o
ulaşılmaz tepeye.