Belki Gitmemiş Olursun Kokunla...
Gönülde yandıklarımız baktıklarımız
neydi ki kayboldu birden
Yaşadıklarımız yaşamak değil miydi
ki yok oldu sanki aniden
Unuttuğumuz neydi?
Sahi unutulmak
için mi bunlar yaşanmıştı?
Neydi yok oluşuyla bizi derinden
yaralayan?
Çabamız bu muydu?
Neydi sen bana tarif eder misin...
Gözlerimin
içine bakarak usulca
Dudakların titremeden söylesin.
Titrerse yalan sayarım sözünü
Ellerin de titremesin bana bunları
anlatırken.
Bırakmam ellerini
Yaşarken bildiklerimiz
bilmediklerimiz çıktı ortaya
Sadece sevmeyi bilseydik bize
yeterdi...
Yaprak gibi savrulmadan
Sahi ben de sen de anlatamıyoruz.
Anlatılamayan yaşanılamaz ki.
Neyi şimdi yaşıyoruz ayrı
dünyalarda...
Dünya yaşamak için bir tane iken.
Yok sandıklarımız gitmesin bizden
önce.
Yanımızda kalsın öylece
Ne sen gitmeyi düşün ne ben hasretini
çekmeyi bunca kırılmışlığımla
Susalım bu gece..
Suskun gece gibi
yıldızlar gibi doğalım yeniden.
Belki gitmemiş olursun kokunla...
Odamı gülüşünle doldururken
Mehmet Aluç