Online Üye
Online Ziyaretçi
KİMSESİZLER
Her
yürek şaha kalkar görünce cevahiri
Töre
denen gerçekte tüm hayaller zahiri
Yeter
ki dokunsunlar yüreğin bam teline
Her
aşkın öyküsü var, her öykünün şiiri
Tüm
ürkek yürekleri sarsa aşkın kokusu
Sevdayı
kabullenmez toplumun taş dokusu
Islanmaya
razıdır çıktığı aşk yolunda
Yağmur
dinmiştir lakin dinmemiştir korkusu
Herkesin
kimsesi var, onun kimsesizliği
Yanmış
bedene kurşun, kardeşin densizliği
Çaresiz
baş eğilmiş, kadere razı; belli
Aşkı
içinde saklar yüreğin sessizliği
Coşari
gonca güller açmadan soldu gitti;
Ağlamaktan
gözleri kan ile doldu gitti;
Alın
yazgısı değil çektiği onca çile
Çıktığı
yol ölüme varılan yoldu, gitti!
28.06.2021/Samsun
İbrahim
COŞAR