Online Üye
Online Ziyaretçi
Kalbimi
parçalayıp
Yola döksem umutlarımı
Ufacık kırıntılarla…
Gagalasa martılar
Son lokmasına kadar…
Bedenimden ruhumu çekip alsa
Alacakaranlıkta…
Upuzun bir kamışla üflese
Uzayın derinliklerine
Asık yüzüyle bir çöpçü…
Zalimlerden zalim,
Çatık kaşlı bir zabit yaksa
Kayda geçmiş tüm suçlarımın
Utanç tutanaklarını…
Bir “oh” desem,
Gevşesem…
Sigarasının dumanında savursa
Bir bıçkın
Azgın hayallerimi…
Seyretse sonra,
Halkalarla eriyip göğe yükselişlerini…
Kalmasa geriye benden
En küçük bir iz bile…
Güneş tam tepedeyken
Kaybolur nasıl olsa gölgem.
Eminim ki gam yemem.
Sadece sen…
Elimden su içen köpek…
Yaladığın avucuma kıyamam bir tek,
Teşekküre binaen.
Mücella Pakdemir