Suskunluðuma Bir Sýfat Özne Yapýþtýrmama Gerek Yok Zaten!

Bir þeyi iþaret etmek zamanýn kaybolan renginin solduðunu anlatmak için suskunluðuma bir sýfat özne yapýþtýrmama gerek yok zaten, yaþadýðýmýz anýn içinde kaybolan dostluklar büyük kentlerin metropollerin bizde var olaný acýmasýzca alarak sadece kendimize çalýþmayý amaç ettiren, yapýsýyla bizi deðirmeninde parçalayarak un ufak etmesini, baþý sonu belli olan suskunluða saplanmýþ olmam bir þeyi iþaret etmeme, suskunluðuma dediðim gibi sýfat özne eklemem gerek kalmadan zaten, var oluþuyla bunu anlatýyor. Ben ise cansýz haliyle canlýlýðýna neler katabilirim onun telaþýndayým. Bir beklenti sunmadan önce kendimde, buna yetecek cesaret ve yeterlilik var mý ölçmem biçmem gerekiyor ki, bu olsa bile inanýn ki anlatmanýn zorluðundan deðil, anlamayanlarýn o periþanlýðýn da bir deva olur mu, yoksa devayý yüzüme bir tokat gibi çarparlar mý, onun endiþesini duyumsuyorum.

Hep bir kaçma çabasý nerden girdiyse içimize, mütemadiyen insanlardan kaç dedikçe kaçýyoruz! Bize bilememezliðin ödülünü birileri takarken, almamamýz gerekirken nedense gururla taþýyoruz!Aramýzda ki, birbirimizi tam anlayabilmenin kapýsý açýk iken, bunu duygusal duyusal duyumsamaktan alýkoyan ördüðümüz kalýn duvarlar, yýkýlacak gibi deðil tek baþýna, el birliði ile yýkýlmasý gerekirken yanaþanlar ortada yok! 

Ýncinmelerin ayazýnda donarken, sevgi dolu bir sözcük” nasýlsýn” yardýma ihtiyacýn var mý” sözcüðüyle tüm buzlarý eritmek varken, hala donuyoruz üþüyoruz! Ýnsanýz bir þeyi beklemek doðamýzda var, beklediðimiz bazen biz bazen baþkalarý olabilir lakin ilk önce biz bekleyenlere yürümediðimiz ölçüde, beklediklerimizin bize gelmesini beklemek mümkün olmayacak gibi. Gelebilmenin hissini karþýmýzda bekleyene hissettirmedikten sonra, bu beklemesini sevince dönüþtürmedikten sonra, bizde bu sevinci yaþayamayacaðýmýz kesin gibi geliyor bana, bilmem yanlýþ mý düþünüyorum acaba?

Mehmet Aluç