Düþ taksimleri ve de renklerin muhtevasý ve ipe sapa gelmez hikâyelerden geri geri gittiðim ayaklarýmsa dünden razý firar etmeye.

Metruk düþler sokaðý ve aþkýn adaðý bense sadýðým her gün yön deðiþtiren iklime.

Aklýmýn panjurlarý kapalý ve hava soðuk.

Ýçimdeki simyacý uykuda bense tepiniyorum sözcükler iken saðdýcým söylemediðim neyse mizacýmýn da firar etmesi an meselesi elbet göðün talaþlý yollarýnda telaþla yürüyorum.

Mozaikler kayýp.

Mimozalar solgun.

Günse ritmini kaybetmiþ ve þehrin sokaklarý yavaþ yavaþ tenhalaþýyor lakin beklediðim sakinliðe ve huzura bir türlü ulaþamýyorum biliyorum da göç mevsimin geldiðini ve göçmen kuþlara öykünüyor kanatlarým.

Hazandaki sýzýntý.

Sýzýmdaki efkâr.

Efkârýmsa yüklüyor cümleleri yüreðime ve yüreðim kan yerine sözcük pompalýyor aklýma dahi gelmiyor tansiyonumu ölçmek büyük ölçüde ya cývalý çýkacak tansiyonum ya da mürekkepler pýhtý býraktýklarý sayfada beni kahredecek.

Boþluða düþtüðüm.

Ama illa ki içine düþtüðüm boþ sayfayý doldurmak istediðim belki de yedek almalýyým sözcükleri sonra da kýrpýp uçlarýný uçurtma gibi uçurmalýyým göklerde elbet olan oluyor ve duygularýmýn tansiyonu tavan yapýyor.

Seher vaktinin ulacý.

Sabahýn esnediði.

Sahanda saklý sýrlar.

Semadaki bilinmez.

Semaverimdeki çay.

Elbet sepetliyorum S ile baþlayan tüm sözcükleri ve baþým göðe eriyor ve iþte baþlýyorum uçmaya artýk ne kadar yol kat edeceksem ve yollar yine kendime düþüyor ve þehrin ninnilerini duyuyorum uzaktan gelen fýsýltýlar an oluyor çaðlýyor üstelik þehir sakinleri çoktan terk etmiþken þehri bir baþýma kalýyorum koca þehirle.

Aslýnda çok da ufak hele ki haritadaki yüz ölçümü ve yüz vermiyorum þehre ne de olsa iki yakasý bana ayrý üzüntü veriyor ve eþleþtiðim bu yakalardan dolayý benim de iki yakam bir araya gelmiyor genelde.

Saðanak öncesi uyarý yapýyor meteoroloji.

Bense tüm çamaþýrlarý topluyorum ve ipte kalan mürekkep izi üstüme baþýma bulaþýyor oysaki sabahýn erken saatinde olacak iþ mi þehrin kuytusunda bir þiire delalet olsun diye iç sesimi de serptim mi þehrin sokaklarýna ve rötarlý bir yolculuk baþlýyor göçebe kimliðimle þiir olduðum þehir olup dolduðum ya da mürekkebin her yere yayýldýðý ve gözümün ferine denk düþüyor imleç.

Söndü sönecek.

Uyku bastýrýyor.

Þehrin ýþýklarý hala yanmamak adýna direniyor ben de direniyorum uykuya yenik düþmemek adýna.

Hecelerden ördüðüm gün ýþýðý harcý âlemse yüreðimin yolculuðu ve münazara ettiðim kalemin de vedasý ve rüzgâr deli gibi esmeye baþlýyor bense bir kartpostalsa yaþýyor olmanýn verdiði hüzünle çýkmak istesem de çýkamýyorum içine kýstýrýlmýþ iken kartpostalýn ve el sallýyorum þehre aslýnda þehir de yutmuþken kelimelerimi ve hapsolduðum zindanlarda tutunuyorum gökten sarkan o ipe ama asla alt edemiyorum tutukluluðumu ve þehir ýþýklarý yanýyor anýnda doluyor sokaklar bense bir rüya görüyor olma ihtimali ile kapatýyorum gözlerimi ve içime doðan sýcaklýkla biliyorum da kalemin ve þehrin nüktesine tutukluluðumu.

Her halükarda þehir ve þiir ile yaþayan bir beþer olmanýn verdiði huzur ve hürmetle el sallýyorum o kartpostaldan ve uykudan uyanacaðým saati ve günü bekliyorum ki yeniden kanat açayým Ýstanbul’un semalarýna…