Okyanustaki Dalgalar Gibiyim

Evde oturuyorum can sýkýntýsýnda okyanustaki dalgalar gibiyim bir o yana dalgamla sýkýntýmla dalgalanýyor sonra duruluyorum. Rengim bir siyaha bir denizin mavisine dönüyor. Bu can sýkýntýmdaki dalgalanmalarla, sallanmanýn bir yere yükselerek çarpmanýn sonra durulmanýn elbette bir nedeni var. Ýçimde derinlerde birbirimizi karþýlýklý olmasa da sevmenin, kimimiz çok kimimiz az hatta hiç sevmeyenimiz olmasa da içimizde kuruyan çiçekleri sulayan iç denizimizin berrak sularýyla sulayarak, yeþertmenin bahçesi var. Dýþýmdaki sýkýntýnýn dýþ yüzeyinde anlýk stresi, içimdeki yüzeyde ötelere dalgalarýmýzla ulaþmanýn varmanýn güzelliði var. Her anda her oluþumda yatan gerçek, gerçek olaný görmek insan varmanýn güzelliðini görmenin kapýsýný açmanýn güzelliðine varmanýn güzelliðine þahit olurken, Rabbime þükürler ediyorum.

Hava alýþýlmýþýn dýþýnda serin içimi serinletirken, bende ve havadaki tazelikle yazmaya çalýþýyorum. Güneþin doðuþundan batýþýna kadar içimde doðan batmaya yüz tutan olumsuzluklarý hemen güneþe çýkararak havalanmasýný saðlayarak, olumlu bakýþ açýsýyla bakmasýn saðlýyorum. Týpký Ýstanbul’a ilk defa gelmiþ hayran kalmýþ birisi gibi yazarken ayný duygu ve hislerle yazýyorum, bir anda sýkýntý ve sýkýntýnýn sebebi ve sonucunda Rabbimin mutlak güç kudretiyle verdiði iç huzur, acizliðimle Rabbime varmama vesile olan iç sýkýntým ve sonucunda ki huzur, sebepsiz hiçbir þeyi Rabbim yaratmamýþtýr bilirim ve þükür ederim.

Derler sýkýntýlar insaný insan olduðunu belirleyen vasýflar olarak insan yapan, Rabbine bir adým yaklaþtýran bir davet olarak biliyorum ve bu davete her zaman icabet etmemi saðlayan Rabbime þükürler ediyorum. Sadece insan bu eylemde bulunmaz kendini de gözden geçirir, gönül hissimle bana sunulan alternatif yollarýn bu þekilde olmasý ve bana bu sýkýntýlarýmýn ertesinde Rabbime sabýrla varmanýn neticesinde ruhumun kontrolünü el altýnda tutmamada yardýmcýsý olduðunu anlýyorum. Sadece biliyorum demekle bilinmiyor anlýyorsun ki hiçbir þey bilmiyorsun! Düþünmek gönülle yola çýkmak hakikate varmak keþif etmek için bu sýkýntýya ihtiyacým varmýþ anlýyorum. Bu hakikat ve keþifle binlerce alternatif yollar açýlýyor sevmekle…

Hayatýmýzýn bir parçasý olan yaþamak yaþarken içini hoþlukla doldurmak olduðunu düþünüyorum. Yani insan sadece kendisi için yaþamak için dünyaya gelmedi, yollar sadece kendine deðil insanlara varmak sevmek için açýldýðýný bilse, cenneti dünyada yaþarýz, zaten cenneti ötelerde deðil gönlünde ara cehennemle birlikte. Akýldýþý olan bunlarý fark etmeden sýkýntýlý halde yanlýþ düþüncelerin içinde bir seçim yaparak bahþ edilen güzellikleri ezerek görmeyerek bir anda silmek ki Rabbim uzak eylesin, âmin.

Ýþte o anda ben tefekkür ve temaþa içinde gezinmeseydim insanýn elde edebileceði en büyük mutluluðu bilemeyecektim. Bazen dünyanýn verdiði geçici hevesleri birikimle güç dediðimiz geçici imtihan için olan gücü erdem bilirken aslýn erdem olmayanlarýn bizi gerçek erdemlerden uzaklaþtýrdýðýna çok þahit oldum kendimden bilirim. Dünyanýn erdem dediði istek ve iþtahýmý doyuran acýktýkça tekrarýný isteyen nefsimin beni ruhumdan içindeki özü görmeme engel olan yalancý erdemlerle  saklamaya çalýþmasý hatta kontrol altýna almasý, hayvani bir çýlgýnlýkla iþtahla beni pohpohlarken erdem denilen, sevmek, kucaklamak varmak ,sarmak eylemlerinden uzaklaþtýrarak hayvana dönüþtürmesine izin vermemek için çok çaba sarf ettiðimi de söylemek isterim bu tefekkürler ve temaþa ile…Pratik olan yavaþ severek gönül alarak yürümek yerine, hemen tümü benim olsun saçmalýðýyla dünya bunu erdem diye gösterirken, Rabbim bunun böyle olmadýðýný bildirdiði nur Kur’an ve gül kokulu Peygamberimin yaþantýsýyla nurdan emirlerle yap deyince ,var sar , onar, yaklaþ, derdine derman ara bul…Buna vakýf olmak adýna yine binlerce þükürler ediyorum. Ýþte erdem iþte onur, Rabbimiz bu emirlerle, aklýmýzý doymaz iþtahýn bitmez tükenmez iþtahýyla esir eden dünyanýn kontrol altýna alýnmasý için uyarýyor kulunu, þükürler olsun…

Bazý Felsefeciler yani batýlý olanlar bu felsefeye nefsi sokarak Alemlerin Rabbinin varlýðýný katmadan soyutlayarak sadece dünyanýn söylemleriyle” Ýnsan, doðasýný tam olarak gerçekleþtirebilmek için hayvanî doðasýný yok saymak ya da terk etmek yerine, onu akýl yoluyla kontrolü altýna almalý” Zaten dünya aklýný kontrol altýna almýþ. Duygu ve hisleri harekete geçirecek tek þey akýldan önce imanýdýr, Rabbine olan baðlýlýðý samimiyeti acizliðini bilerek Rabbine koþmasýdýr, dünyanýn onu esir ederek etki ederek yanlýþlara düþürerek baþarýlýsýn diyerek, son anda uçurumlara düþerek, parçalanmak kurtaracak olan, bin þükür Rabbime ,kulunu çok seviyor, yolu güzelleþtirmenin yolunu gösteriyor imanla onun þubeleriyle…Sanki baþtaki sýkýntým bana gelen bir tercümandý olamaz mý acaba, bunlarý anlamam yardýmcý olduðunu düþünürsek ne dersiniz?

Mehmet Aluç