Online Üye
Online Ziyaretçi
Kölelerin ölümüne ağlayan vefakar sütunlar
Bir tarih müzesine hapsolmuş
Üç kız kardeşin bitmeyen sızısı
Yerebatan Sarnıcı'nda düşer dipsiz boşluklara
Bir yanda engin görkemiyle Sultanahmet
Bir yanda her devrin gözdesi Ayasofya
Ortasında yolun yayılan o nadide rahmet
Buluşur meleklerin ikramda bulunduğu o kutlu sofrada
Bir tarihi kaç farkı kalem yazar
Her iklimde baharsın İstanbul
Batıl elinde yeşerip İslam ile çınar olansın
En güzel çiçekler senin bahçende açar
Gelenler bulduğu huzuru gurbete düşünce kaybediyor
Yanındayken bile seni özler gelenler
Bitmeyen bir filmin en güzel sahnesisin
Seni anıyor hakka gidenler
Yıkılmaz Kale'm
Hala çok güzelsin
Yeni doğmuş bir bebek kadar masum
Huzur veriyor sokağında gezinmek
Her bahar çiçek açışın yok mu
Beni benden alır ihtişamın
Göz aydınlığısın canım ülkemin
Güneşe dokunursan yanar ellerin
Uzak kalırsan üşür kalbin
En iyisi sen gülüşüne ekle
Sadakandan mahrum etme beni
Sen ki ey can
Yoksula aş, zalime belasın
Şaire ilham, tüccara kazançsın
Her millet için, ganimet olansın
Kim yüz çevirebilir ki senden
Bir dua ki korur seni
Bin dört yüzyıl öncesinden
Bir prens en bakir yıllarında aldı seni
Belki de o yüzden bu kadar güzelsin
Yıldızlar sıraya girmiş
Aynadan nasıl görünüyoruz diye
Sende kendisine bakan herkes güzel görünür
En güzel madensin derinlerde
Ah gözümün nuru
Ah kalbimin kadim huzuru
Tek olan aşka, en güzel haykırışım
Şükür ki Allah'a vatan toprağımsın