Her damlasindan sarhos icip de
Göz agrilarinda ufkun uzak yeri gönül agrilarinda yar
Olmasin miydi
Uyurdun uyanirdin derken
Her cizgi yaslanmis yillarin övüncü kivanci serveti sermayesidir
Her yoklugun yitik diyari yuvasiz kuslarlardan yikinti yükleyen ören
Envayi cesit dügüm bogumdur hayat, cözüldükce kafes
Kumru kumruya güvercin
Insandir karanligin rayinda gündüzün cetrefilli izbelerinde
Insandir cirpinmasin miydi talibine bir nefes ömrünün
Olurdun olmazdin
Giderdin gitmezdin
Severdin sevmezdin derken cingirak oynar zil calar kapi döner
Kum saatinin sanki varligi yokluguna  ister dolsun ister bosalsin zaman
Yasadigi kadar mutluluk
Görebildigi kadardir ayna
Olurdun olmazdin derken insan
 
Seyfi Karaca………..Ekim / 21