Online Üye
Online Ziyaretçi
Maviden en mavisinden bir ç/ağrı:
İman gücünde saklı kudreti
Aşkın da doğasında saklı hikmeti.
Bir renkse özlem, basireti
Bağlanan gizin de izinde.
Huşu içinde yaşamaya duyulan hasret
Çarmıha gerilen dizeler
Diz dize sevgiyle neşreden
En devasa denklem
Ruh çıkmazda
Aşk sorguda
Hazana esir renkler
Kudreti doğanın
Adeta içinde saklı o defteri kebir.
Hani azığa aldığın
Hani, hani, gemileri yaktığın.
Bir rövanşsa döngü
Asla yetmeyecektir aşkın ömrü
Kasıtsız severken
Rüyalarında dilemmalar saklı iken
Adeta devinen gök kubbe
Yerin dibine de sokulmuşken
Bir arpa boyu yol alamadığın
Sönen ferine aşkın, adaklar adadığın.
Şimdi mintanı sökük bir derviş gibi
izini sürdüğün
Gizin en vurucu ritmi
Saklı tuttuğun mahrem duyguların
öyküsü
Ne öykündüğün
Ne öldürdüğün
Ne de övündüğün
Aşkın kudreti
İki satır selam
Bir çift de kelam
Beynamaz gölgeler çoktan çekmişken
ipini
Mevsimin de boynu bükük
En tepede kurulu şadırvan
Aşk mıdır illa ki en ağır yük?
Sandık dolusu imge saklı şairin
cephesinde
Sükûnet dilenen bir mevta gibi
kaçıverdiğin
Köşe bucak
Salkım saçak bunca duygu ve yitik
Bir aşkın yeniden can bulmasına ne
hacet?
Öfkeyle serdiğin döşek
İlla ki yangında saklı esaret
Oysaki sevmek
Diye düştüğün yolda bitik
Bir heceden fazlası değil asla
Layığıyla yaşamak
Ve yaşatmak değil miydi aşkı
Şairin sönük ferinde
Saklı gizem ve hezeyan.
Heyecandan tutulan nutku
Nasıl da sökük tümden o yürek
Bir martavalmış meğer mutluluk
Sevense hüznü en derine çeken
O son nefesini vermeden
Zincirlerine mahkûm bir endam
Yükü ağır olsa ne ki sevilmedikten
sonra?