Hüzünden saçlara, bak aklar düştü,
Hasretten kavruldun, dertler üşüştü.
Bu sevda bir masal, belki de düştü,
Anlayıp geçmeyen, vaz neye
yarar.
Yârine can diyen sözünden dönmüş,
Vefadan bihaber duygusuz bönmüş.
Tükenmiş bu aşkın lambası sönmüş,
Koysan da yanmayan, gaz neye
yarar.
Olsan da derbeder berduş serseri,
Yalvarmak ağlamak getirmez geri.
Yanında can yoksa dolmaz ki yeri.
Anlatan pop türkü, caz neye
yarar.
Yalnız hep mutluluk değil ki konu,
Bazı da hüsrandır sevmenin sonu.
Vuslatım sanırken kaybetsen onu,
Parçalan feryat et, az neye
yarar.
Sağsan da kalbine seni gömmüşse,
Gönlünde aşk denen ışık sönmüşse.
Günlerin ıstırap gama dönmüşse,
Kendine bir mezar, kaz neye
yarar.
Seyfettin
KARAMIZRAK