Sözcükler yetersiz, her cümlem aciz,
Semboller yetmiyor, duygular
naçiz.
Kalemim isyan da, der anlat ya
çiz,
Gizemli halin var, sezmem imkânsız.
Kâh uzak kâh yakın, düş müsün nesin?
Görmek güç tutamam, fakat var
sesin.
Yanımda yoksan da, yârim sen
kesin,
Gam acın eşsiz tat, bezmem imkânsız.
Gölgesin ardımda, kendin yok neden?
Vurmadan avlayan, sensin hapseden.
Hep koştum ardından, tükendi
beden,
Kaçarak bu aşktan, tezmem imkânsız.
Her sevda böyle mi, kandan har
akar?
Ateş yok duman yok, kül yapar yakar.
Yar başa zümrüt taç, tek seven takar,
Düşürmem kıramam, ezmem imkânsız.
Çarem yok bir mendil, ister veremem?
Bu vuslat zor mudur, doyup eremem?
Duyarım koklarım, gül der deremem,
Sevsem de bularak, gezmem imkânsız.
Seyfettin
KARAMIZRAK