adını yağmurla yazmak istedim yağmadı fakat

güneş ışınlarını da tutamadım

kumsala yazdım deniz kendisine aldı

seni sevdim seninle nefes alıyordum

sensizliği düşünemiyordum

senin olmadığın yer karanlıkla aynıydı

güzel bir manzara ne ise sen oydun

resmini yapmak istesem de yapamam fakat

kelimelerle çizebilirim seni

şiirlerle püskürtürüm renkleri

kayıp zaman olmazsın sen bana

söylenmemiş sözler gibi sessizliğini

bende bıraktığın her izi

resmedebilirim tüm yazdıklarımla

seslen yeter ki tanırım nerede olsan

o müzik sesini

o özgür martı çığlığını

ah evet hayat bizi sürükledi hayatım senindi

beni sen kaybettin

seni ben kaybettim

kalbim yorgun kalbimi acıtıyor savrulmalar

baharı bana geri getirirdi gülüşlerin

gölgeler eken fısıltılar eskitti aşkımızı

herkes kötü olmuş

yanılmaktan yoruldum hayat bizi ayırsa da

düşlerimde görmediğim an yok seni

sensiz geceler güvensiz

rüzgarlar da sinirli burada buna da alışıyorum

ellerimi tutan ellerin de yok

ben ve kendim

yalnız devam edeceğim hayata …

 

mustafa kaya

22.11.2021 / Fethiye

 

( Ben Ve Kendim başlıklı yazı cirik tarafından 22.11.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.