Nefsi vahşi bir at dizginleri kopuk

Halini düşünmez tanımaz varlık yokluk


Gururu ilah edinir tapar da tapar

Ölüm vadesi dolunca bilmem ne yapar


İbadete yanaşmaz şeytandan kaçamaz

Zevke düşkündür sevap günah tanımaz


Heves birinci eğlencesi tek dostudur

Para ikinci emeli her yerde postudur


Bilmez ki o alemde neler neler olacak

Sanır ki dünyada hep ebedi kalacak


Dünyaya dalar da unutur geçen yılları

Pişman olur bir gün görünce yılanları


İnsan terbiye edemedikçe nefsini

Ateş terbiye eder nefse esir bedeni


Ruhu hep fakir dilenir günahı zevki

Mezarlıktan geçer ölüm der ne ki


Neyi arar insan doymuşsa nefsi

Midesi doludur çıkmaz olur nefesi


Nefs ipini dolamış bedenime sanki at

Çekmekte ipini söyle nedir hakikat


İlim ağacını buduyor durmadan nefsim

Bilmiyor ki gövdesi vermekte taze ilim


Sever hep dünyayı sonu pişmanlıktır

Ondan yüz çevirdi mi herkes düşmanıdır


En büyük cihat nefsle savaş diyor Rabbim

Kılıcı sabırsa zafer senindir elbet her daim


Bir dilenci gibi dolaşır kapı kapı

Ölüm vadesi dolunca başına gelir aklı

                                       

( Nefs başlıklı yazı Söz Avcısı tarafından 22.11.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.