Mühürle düşlerini

Kapat da gözlerini

Mevsimin yankısında toplanalım hadi:

Azat edelim kuşları

Mavilerden örtüler dizdiğimiz

Aşkın çemberini çizdiğimiz

Yalın ayak yarınlara koştuğumuz…

 

Ah, uleması evrenin

Gök gözlü kadındır da en sevdiğim:

Mavi gözlü anam

Ve sözcüklerle buluşturan

Rabbimin destansı merhametidir

İçimde toplanmış binlerce kuş:

Katresine razıyım bir gülüşünün

Taştan yüreklere itirazım

Anmakla sevmenin iz düşümü illa ki

Seninle birlikteliğim.

 

Tembel ve yaslı dünya

Tenhalarda buluştuğum soytarı gölgem

Merhemi yaramın

Yaranamadığım eşrafım

Varsa yoksa katıksız inanıp sevdiğim.

Her köşe benden

Her kare yürekten

Mintanı dervişin sökük olsun varsın

Düşümün kovuğunda kalan

Bir şiirden öte ötelendiğim

Yalnızlığın mihrabı devasa kâinatı döşediğim

İsli yüreğin sisli fermanı

Müşküle düştüğümde el veren Yaratanın varlığı.

 

Kilitli mezarım…

Kindar iblisin

Nifak sokan zulmünden

Doğdu bu karmaşa ve sitemim karanlığa.

Kardığım her sabahta saklı acının da

Hikmeti.

Yorgunum çok nasıl da yaslı

Hüzünlü kalbimi sundum sunalı

Sinemde uçuşur şiirler

Yeknesak değildir de yüreğim

Yerle yeksan edilse de düşlerim.

 

Bir sitem hiç değil

Yanıp sönen feri özlemin

Yardığım her çukur

İçine düşülesi obruk

Avuttuğum varsın içimde saklansın

Savunduğumsa yüreğin meltemi

Matemimle sunuldu bu can bana.

Başım gözüm üstüne güzel Rabbim

Sen ki sahip çıkan bana

Sen ki duyan feryadımı

Sana koştuğumun ispatıdır gözlerimin nemi.

 

Namert gölgeler

İsyankâr ve kindar her kimse

Kayıtsızlık değildir sığındığım

Yüreğimle bedenimle siper olduğum

Her insan her mazlum

Sıfatların da hası eklenen ismime

Nidalarımla süsledim ben çehremi.

 

Pembedir ikazım

Beyazdır da niyazım

Aşk uğruna ben ne ormanlar yaktım

Ve işte çıktığım huzuruna Hakkın kapısı

Varsın kovulmuş olayım nice kapıdan

Kavuştuğumun da ibaresi Rabbime

Ne de olsa zimmetlidir yüreğim evrene.

 

Zanlar madem tetiklenen

Alnımın akıyla yaşadığımın da reçetesi

Her gün ve ömür sürüklendiğim

Her acının da açısı diklendiğim

Açıp da solmayı bahşeden yine Rabbim

Elbet son defa solacağım bu gün

Saydığım soldan sağa

Mihrabımdır da solumda saklı.


( Sana Koştuğumun İspatıdır Gözlerimin Nemi başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 22.01.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.