Facebook arkadaşlarımın yoğun isteği üzerine aynıyle vâki, müfettişler ve denetimlerle ilgili anılarımdan bir kuple...
**************
İlköğretim okullarında görev yapmanın en sevimsiz yanı her sene teftiş görmektir. İşin bir diğer kötü tarafı da neredeyse her sene teftiş heyetinin değişmesi ve her teftiş heyetinin sizden farklı şeyler istemesidir.
Sayın müfettiş ’’ Hocam plan defterinizi getirin ’’ dedi. Çantamı açtım. Plan defterini önüne koydum. Defteri açar açmaz başladı: ’’ Hocam olmaz böyle. Siz önce konuyu , sonra konunun amaçlarını yazmışsınız. Oysa sınıfa girerken sizin bir amacınız olmalı değil mi? O bakımdan önce amaçları yazacaksınız, sonra konunun ne olduğunu. ’’
Meslekte biraz kıdemlenince müfettişlerle tartışılamayacağını çeşitli tecrübelerle anlıyor insan. Ben de tartışmadım ’’ Tamam efendim bundan sonra önce amaçları, sonra konuyu yazarım ’’ dedim ve aynen de öyle yaptım.
Ertesi sene bir başka teftiş heyeti geldi. Müfettiş bey yine her zamanki gibi öncelikle plan defterini istedi. Çıkardım plan defterini koydum önüne: Adam resmen kükredi: ’’ Hocam bu ne saçmalık. Sizin öncelikle bir konununuz olmalı. Konu belirlendikten sonra onun bir amacı olur. Dolayısıyla önce konuyu, sonra amacını yazmanız gerekir’’ diyerekten hafiften bir fırça attı. ’’ Efendim geçen sene gelen Ali Bey bana planı bu şekilde yapmam gerektiğini söylemişti ’’ deyince daha bir hiddetlendi: ’’ Ali Bey halt etmiş. Olur mu öyle şey? Önce konu yazılacak.’’ deyip kestirdi attı.
İkisinden biri halt ediyordu ama hangisi? Ya da ikisi birden ... Çünkü planın şekli şemaili o kadar önemli olmamalıydı eğitimde. Önemli olan sizin sınıfa girdikten sonra o planlarda yazdıklarınızın ne kadarını ve ne şekilde öğrencilere aktarabildiğiniz olmalıydı ama bunun üzerinde çok da fazla duran yoktu. Önlerine çok kalın bir dosya koyabildiğiniz takdirde başarılı, zayıf bir dosya koyarsanız başarısız oluyordunuz. Örneğin Eğitsel kollardan Temsil ve Müsamere Kolu Rehber Öğretmeniyseniz, yıllık faaliyet raporuna ’’ Falanca yazarın filanca eseri sahnelendi. ’’ yazmışsanız, o eseri beş altı defa tam dolu bir salonda sahnelemiş olmanız bir anlam ifade etmiyordu. İlle on- onbeş sayfalık bir rapor halinde sunacaktınız ne yaptığınızı. Peki bu kadar uzun bir rapor okunur muydu ? Kesinlikle hayır.
Müfettiş heyetlerinin üzerinde mutabakata vardıkları ender konuların başında ise öğrencilere dayak atılmaması gerektiği geliyordu. Teftiş sonrası yaptıkları son genel toplantıda mutlaka bu konuyu dile getirir ve öğrencilere kesinlikle dayak atılmaması gerektiğini ifade ederlerdi. Hatta ’’Öğrenci döveni oyarım’’ diyenleri bile vardı.
Okulumuzun Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmeni Saffet Bey asabi bir adamdı. Olumsuz davranışlarda bulunan öğrencilere çok şiddetli bağırır, fena halde azarlar ama dayak atmazdı. Pardon... Özer Malçok hariç hiç kimseye dayak atmazdı. Özer ise okulda tüm öğretmenlerin en az bir kere en azından bir tokadının tadına bakmış olan yaramazlık denilen kavramın mücessem bir örneğiydi.
Ne yazık ki Müfettiş bey, Saffet Hoca’yı işte bu Özer’in de içinde bulunduğu sınıfta teftiş etmiş...
Öğrenciler önceden sıkı sıkıya tembihli olduklarından sınıfta çıt çıkmıyor lakin sınıfta Özer var, dolayısıyla da ‘’çıt!’’ dan çok daha fazla şeyler oluyor.
Özer, önce yanındaki arkadaşının kaba etine, kaleminin sivri ucunu dürtükleyiveriyor. Saffet Bey, çıkan ’’ Ah ’’ sesine içinden ’’Ya sabır’’ diyor. Özer daha sonra önündeki öğrencinin ensesine tokadı indiriyor. Saffet bey yine ’’ Ya sabır.’’ Diyor. Özer, bir kız öğrencinin örgülü saçlarından asılıp ona da ah çektirince, Saffet bey dayanamıyor artık Özer’e basıyor tokadı. Hem de müfettişin huzurunda.
Müfettiş ’’ Hocam ne yapıyorsun sen? O kadar konuştuk, izah ettik, genelgeler gösterdik. Dayak yok. Bunu artık kafalarınıza yerleştirin. Dayak yok. Benim yanımda bile bu çocuklara dayak atabiliyorsanız kim bilir ben yokken neler yapıyorsunuzdur bu çocuklara. Maalesef hakkınızda olumlu rapor yazamayacağım ’’ Diyor.
Saffet Bey bir ’’ Ya sabır ’’ daha çektikten sonra on dakika daha derse devam ediyor. Tabii ki müfettişten de arka bulmuş olan Özer’in çaktırmadan yaptığı tacizler altında... Sonunda Müfettişe dönüyor ’’ Hocam dersi size bırakıyorum söyleyeceğiniz şeyler vardır çocuklara. ’’ diyor ve kürsüyü müfettişe bırakıyor.
Müfettiş bey geçiyor karatahtanın başına ‘’Çocuklar! Öğretmeniniz sizlere Allah’ın zati sıfatlarını anlattı. Ben de subuti sıfatlarını anlatacağım.’’ diyor ve tahtaya yazmaya başlıyor ‘’Hayat, İlim , Semi, Basar...’’
Müfettiş Bey ‘’Basar’’ der demez Özer, basıyor elindeki silgiyi... Tam da müfettişin kafasının kel noktasına... Hedefe tam isabet... Müfettiş hışımla dönüyor ’’ Kim o terbiyesiz? ’’ Tüm öğrencilerin parmakları Özer’i işaret ediyor. Müfettiş okkalı bir tokat indiriyor Özer’e. Tam ikincisini patlatacakken Saffet Bey yakalıyor kolunu. ’’ Hocam dayak yasak ...’
(
Dayak Yasak ! başlıklı yazı
Sami Biber tarafından
5.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
